Program Coogar
: środa 23 lis 2016, 10:32
Pięć miesięcy temu, 23 czerwca, skierowałem do Zarządu Głównego ZKwP pismo dotyczące wprowadzenia zmian do mocno już zdezaktualizowanego Programu Coogar (w skrócie). Do dnia dzisiejszego nie dostałem odpowiedzi, mimo iż w dniu 22 października plenum ZG dyskutowało nad tym problemem (podobno). Brak odpowiedzi wyraźnie obrazuje w jak głębokim poważaniu ma Zarząd Główny członków ZKwP, dlatego też poniżej pismo to publikuję.
Krosno, dnia 23 czerwca 2016 r.
Główna Komisja Hodowlana
Zarząd Główny
Związku Kynologicznego w Polsce
Zgodnie z § 14 pkt 3 Statutu Związku Kynologicznego w Polsce wnoszę postulat o dokonanie zmian w „Programie opracowanym przez Główną Komisję Hodowlaną dla krzyżówki międzyrasowej Ogar Polski i American Black and Tan Coonhound”.
1. Działając na podstawie § 3 Regulaminu Hodowli Psów Rasowych (zgodnie z Regulaminem FCI – Artykuł 12) w roku 2008 zarząd Klubu Ogara i Gończego Polskiego, po wcześniejszych konsultacjach ze specjalistami od genetyki, za zgodą Zarządu Głównego Związku Kynologicznego w Polsce, wyraził zgodę na krycie suk ogara polskiego psem rasy black and tan coonhound, ograniczając ilość suk do 3. Działanie to zmierzało do poprawy kondycji zdrowotnej, a zwłaszcza występowania wad dziedzicznych u Ogara Polskiego oraz do polepszenia eksterieru tej rasy. Wcześniej wprowadzony przegląd hodowlany – obowiązkowy do kwalifikacji hodowlanej – miał za zadanie sprawdzenie i opisanie populacji ogara polskiego pod względem zgodności ze wzorcem, a testy psychiczne – także obowiązkowe do kwalifikacji hodowlanej – weryfikację osobników nadmiernie lękliwych i nadpobudliwych. Kojarzenie osobników „w typie ogara polskiego” wpisanych do Księgi Wstępnej z ogarami nie przyniosło zadawalających rezultatów choćby ze względu na to, że psy „w typie ogara polskiego” były blisko spokrewnione z ogarem i przekazywały te same wady genetyczne, co zostało wykazane w pracy dr hab. Iwony Głażewskiej i dr Beaty Prusak „Ocena sukcesu hodowlanego ogarów polskich zarejestrowanych w Księdze Wstępnej” (w załączeniu).
2. Po zmianie władz naczelnych Związku Kynologicznego w Polsce nowe władze zlikwidowały przegląd hodowlany i testy psychiczne dla ogara polskiego, a jedyną kwalifikacją hodowlaną pozostały oceny wystawowe. Zadecydowano o zamknięciu Księgi Wstępnej dla rasy ogar polski, a problem szczeniąt urodzonych ze skojarzenia ogar polski – black and tan coonhound miał uregulować „Program opracowany przez Główną Komisję Hodowlaną dla krzyżówki międzyrasowej Ogar Polski i American Black and Tan Coonhound”.
Program ten w rażący sposób dyskryminuje potomstwo z w/w skojarzenia i działa w sprzeczności z niektórymi przepisami zawartymi w Regulaminach Związku Kynologicznego w Polsce. W programie zawarte jest zastrzeżenie, że coogar (bo taką nazwę krzyżówka ta otrzymała), nie może brać udziału w wystawach (pkt 2 Programu). Stoi to w sprzeczności z § 7 Regulaminu Wystaw Psów Rasowych, jednak będąc „krzyżówką międzyrasową”, a nie rasą, można skutecznie udział w wystawach zablokować. Choć należy pamiętać, że w niedalekiej przyszłości ze względu na to, że pojawi się 3 pokolenie – a już się pojawia – „krzyżówka międzyrasowa” przestanie istnieć.
3. Czy jednak jest to w interesie rasy – Ogar Polski? Mając na względzie jej dobro należy jak najbardziej dopuścić do udziału w wystawach.
1. Po pierwsze dlatego, że hodowcy i właściciele ogarów polskich mają możliwość skonfrontowania eksterieru coogara i ogara pod względem zgodności ze wzorcem (zgodnie z Regulaminem Sędziów i Asystentów Kynologicznych § 20 pkt 3).
2. Po drugie dlatego, by sędziowie mogli porównać oba osobniki i dokonać oceny czy skrzyżowanie to odniosło pozytywny rezultat (zgodnie z Regulaminem Sędziów i Asystentów Kynologicznych § 20 pkt 3).
3. Po trzecie, by uczestnicząc w wystawach otrzymywali pisemną ocenę wystawową, która mogłaby być brana pod uwagę w weryfikacji hodowlanej (zgodnie z Regulaminem Hodowli Psów Rasowych § 9).
4. Przegląd hodowlany (kwalifikacyjny) przeprowadzany przez specjalnie powołaną komisję dyskredytuje wiedzę sędziów kynologicznych i jest sprzeczny z § 22 pkt 3 Regulaminu Hodowli Psów Rasowych (pkt 6 i 7 Programu). Powinien być wykonywany, podobnie jak wcześniej, przez sędziego międzynarodowego danej rasy (zgodnie z Regulaminem Sędziów i Asystentów Kynologicznych § 37 pkt 3) zaakceptowanego przez Przewodniczącego Klubu Ogara Polskiego. Przeglądy hodowlane (kwalifikacyjne) powinny być organizowane przez oddziały ZKwP po wcześniejszym zaakceptowaniu przez Przewodniczącego Klubu Ogara Polskiego (zgodnie z Regulaminem Hodowli Psów Rasowych § 26 oraz Regulaminem Komisji Hodowlanych i Sekcji Ras § 10).
5. Ograniczanie przeglądów hodowlanych (kwalifikacyjnych) stanowi poważne utrudnienie dla właścicieli psów ze względu na możliwość dojazdu, dogodność terminu, koszt, etc. Podobnie jak wymóg przedstawienia 50% potomstwa miałby być warunkiem uzyskania uprawnień hodowlanych jest wyraźnym ograniczeniem dostępności uzyskania tych uprawnień (pkt 14 Programu).
6. Ograniczenie kryć lub miotów do dwóch (pkt 9 Programu) nie ma uzasadnienia jeśli potomstwo nie wykazało wad, a jeśli było wadliwe, to reguluje to zapis o nie wydaniu zgody na powtórne krycie/miot (pkt 10 Programu).
7. Brak możliwości używania przydomka hodowlanego (pkt 12 Programu) nosi znamiona ukarania hodowcy, który niejednokrotnie przez kilkadziesiąt lat propagował ogara polskiego, za fakt posiadania coogara i stawia w wątpliwość § 7 pkt 3 Regulaminu Hodowli Psów Rasowych oraz Regulaminu FCI – Artykuł 9.
8. W wyjątkowych wypadkach powinno się dopuścić uznanie za ogara polskiego zwierzęta urodzone w drugim pokoleniu (pkt 17 Programu), zgodne ze wzorcem i nie wykazujące wad, po przeglądzie hodowlanym (kwalifikacyjnym) dokonanym przez Przewodniczącego Klubu Ogara Polskiego lub sędziego przez niego wskazanego.
9. Paragraf 8 Regulaminu Klubu Rasy (grupy ras) Komisji Zarządu Głównego ZKwP nakłada na Klub Ogara Polskiego obowiązek reprezentowania wszystkich właścicieli, hodowców i miłośników tej rasy i dobro jej, w tym właścicieli coogarów.
10. Dnia 24 października 2010 roku została zamknięta Księga Wstępna dla ogara polskiego.
1. Na jakiej więc podstawie wpisano do niej i zakwalifikowano do hodowli psy w typie ogara polskiego z hodowli „z Przewiesia”?
2. Czy komisji kwalifikacyjnej zostało przedstawione i udokumentowane pochodzenie tych psów?
3. Dlaczego więc dla tych psów nie został stworzony odrębny program hodowlany, jak to miało miejsce w przypadku krzyżówki międzyrasowej - coonhound?
Pomimo zaleceń Klubu dotyczących krycia w/w osobników ogarem polskim z pełnym PKR, dopuszczono do krycia psem z KW. Analiza hodowlana przeprowadzona przez dr hab. Iwonę Głażewską i dr Beatę Prusak „Ocena sukcesu hodowlanego ogarów polskich zarejestrowanych w Księdze Wstępnej” (w załączeniu) wykazuje jednoznacznie mierne osiągnięcia hodowlane przy wpisywaniu psów w typie ogara polskiego i wskazuje na „krzyżówkę międzyrasową” jako rozwiązanie problemów związanych z ogarem.
Uprzejmie proszę o wyczerpujące odniesienie się do wyżej wymienionych kwestii.
Otrzymują:
1. Adresat
2. Klub Ogara Polskiego
3. a/a
Krosno, dnia 23 czerwca 2016 r.
Główna Komisja Hodowlana
Zarząd Główny
Związku Kynologicznego w Polsce
Zgodnie z § 14 pkt 3 Statutu Związku Kynologicznego w Polsce wnoszę postulat o dokonanie zmian w „Programie opracowanym przez Główną Komisję Hodowlaną dla krzyżówki międzyrasowej Ogar Polski i American Black and Tan Coonhound”.
1. Działając na podstawie § 3 Regulaminu Hodowli Psów Rasowych (zgodnie z Regulaminem FCI – Artykuł 12) w roku 2008 zarząd Klubu Ogara i Gończego Polskiego, po wcześniejszych konsultacjach ze specjalistami od genetyki, za zgodą Zarządu Głównego Związku Kynologicznego w Polsce, wyraził zgodę na krycie suk ogara polskiego psem rasy black and tan coonhound, ograniczając ilość suk do 3. Działanie to zmierzało do poprawy kondycji zdrowotnej, a zwłaszcza występowania wad dziedzicznych u Ogara Polskiego oraz do polepszenia eksterieru tej rasy. Wcześniej wprowadzony przegląd hodowlany – obowiązkowy do kwalifikacji hodowlanej – miał za zadanie sprawdzenie i opisanie populacji ogara polskiego pod względem zgodności ze wzorcem, a testy psychiczne – także obowiązkowe do kwalifikacji hodowlanej – weryfikację osobników nadmiernie lękliwych i nadpobudliwych. Kojarzenie osobników „w typie ogara polskiego” wpisanych do Księgi Wstępnej z ogarami nie przyniosło zadawalających rezultatów choćby ze względu na to, że psy „w typie ogara polskiego” były blisko spokrewnione z ogarem i przekazywały te same wady genetyczne, co zostało wykazane w pracy dr hab. Iwony Głażewskiej i dr Beaty Prusak „Ocena sukcesu hodowlanego ogarów polskich zarejestrowanych w Księdze Wstępnej” (w załączeniu).
2. Po zmianie władz naczelnych Związku Kynologicznego w Polsce nowe władze zlikwidowały przegląd hodowlany i testy psychiczne dla ogara polskiego, a jedyną kwalifikacją hodowlaną pozostały oceny wystawowe. Zadecydowano o zamknięciu Księgi Wstępnej dla rasy ogar polski, a problem szczeniąt urodzonych ze skojarzenia ogar polski – black and tan coonhound miał uregulować „Program opracowany przez Główną Komisję Hodowlaną dla krzyżówki międzyrasowej Ogar Polski i American Black and Tan Coonhound”.
Program ten w rażący sposób dyskryminuje potomstwo z w/w skojarzenia i działa w sprzeczności z niektórymi przepisami zawartymi w Regulaminach Związku Kynologicznego w Polsce. W programie zawarte jest zastrzeżenie, że coogar (bo taką nazwę krzyżówka ta otrzymała), nie może brać udziału w wystawach (pkt 2 Programu). Stoi to w sprzeczności z § 7 Regulaminu Wystaw Psów Rasowych, jednak będąc „krzyżówką międzyrasową”, a nie rasą, można skutecznie udział w wystawach zablokować. Choć należy pamiętać, że w niedalekiej przyszłości ze względu na to, że pojawi się 3 pokolenie – a już się pojawia – „krzyżówka międzyrasowa” przestanie istnieć.
3. Czy jednak jest to w interesie rasy – Ogar Polski? Mając na względzie jej dobro należy jak najbardziej dopuścić do udziału w wystawach.
1. Po pierwsze dlatego, że hodowcy i właściciele ogarów polskich mają możliwość skonfrontowania eksterieru coogara i ogara pod względem zgodności ze wzorcem (zgodnie z Regulaminem Sędziów i Asystentów Kynologicznych § 20 pkt 3).
2. Po drugie dlatego, by sędziowie mogli porównać oba osobniki i dokonać oceny czy skrzyżowanie to odniosło pozytywny rezultat (zgodnie z Regulaminem Sędziów i Asystentów Kynologicznych § 20 pkt 3).
3. Po trzecie, by uczestnicząc w wystawach otrzymywali pisemną ocenę wystawową, która mogłaby być brana pod uwagę w weryfikacji hodowlanej (zgodnie z Regulaminem Hodowli Psów Rasowych § 9).
4. Przegląd hodowlany (kwalifikacyjny) przeprowadzany przez specjalnie powołaną komisję dyskredytuje wiedzę sędziów kynologicznych i jest sprzeczny z § 22 pkt 3 Regulaminu Hodowli Psów Rasowych (pkt 6 i 7 Programu). Powinien być wykonywany, podobnie jak wcześniej, przez sędziego międzynarodowego danej rasy (zgodnie z Regulaminem Sędziów i Asystentów Kynologicznych § 37 pkt 3) zaakceptowanego przez Przewodniczącego Klubu Ogara Polskiego. Przeglądy hodowlane (kwalifikacyjne) powinny być organizowane przez oddziały ZKwP po wcześniejszym zaakceptowaniu przez Przewodniczącego Klubu Ogara Polskiego (zgodnie z Regulaminem Hodowli Psów Rasowych § 26 oraz Regulaminem Komisji Hodowlanych i Sekcji Ras § 10).
5. Ograniczanie przeglądów hodowlanych (kwalifikacyjnych) stanowi poważne utrudnienie dla właścicieli psów ze względu na możliwość dojazdu, dogodność terminu, koszt, etc. Podobnie jak wymóg przedstawienia 50% potomstwa miałby być warunkiem uzyskania uprawnień hodowlanych jest wyraźnym ograniczeniem dostępności uzyskania tych uprawnień (pkt 14 Programu).
6. Ograniczenie kryć lub miotów do dwóch (pkt 9 Programu) nie ma uzasadnienia jeśli potomstwo nie wykazało wad, a jeśli było wadliwe, to reguluje to zapis o nie wydaniu zgody na powtórne krycie/miot (pkt 10 Programu).
7. Brak możliwości używania przydomka hodowlanego (pkt 12 Programu) nosi znamiona ukarania hodowcy, który niejednokrotnie przez kilkadziesiąt lat propagował ogara polskiego, za fakt posiadania coogara i stawia w wątpliwość § 7 pkt 3 Regulaminu Hodowli Psów Rasowych oraz Regulaminu FCI – Artykuł 9.
8. W wyjątkowych wypadkach powinno się dopuścić uznanie za ogara polskiego zwierzęta urodzone w drugim pokoleniu (pkt 17 Programu), zgodne ze wzorcem i nie wykazujące wad, po przeglądzie hodowlanym (kwalifikacyjnym) dokonanym przez Przewodniczącego Klubu Ogara Polskiego lub sędziego przez niego wskazanego.
9. Paragraf 8 Regulaminu Klubu Rasy (grupy ras) Komisji Zarządu Głównego ZKwP nakłada na Klub Ogara Polskiego obowiązek reprezentowania wszystkich właścicieli, hodowców i miłośników tej rasy i dobro jej, w tym właścicieli coogarów.
10. Dnia 24 października 2010 roku została zamknięta Księga Wstępna dla ogara polskiego.
1. Na jakiej więc podstawie wpisano do niej i zakwalifikowano do hodowli psy w typie ogara polskiego z hodowli „z Przewiesia”?
2. Czy komisji kwalifikacyjnej zostało przedstawione i udokumentowane pochodzenie tych psów?
3. Dlaczego więc dla tych psów nie został stworzony odrębny program hodowlany, jak to miało miejsce w przypadku krzyżówki międzyrasowej - coonhound?
Pomimo zaleceń Klubu dotyczących krycia w/w osobników ogarem polskim z pełnym PKR, dopuszczono do krycia psem z KW. Analiza hodowlana przeprowadzona przez dr hab. Iwonę Głażewską i dr Beatę Prusak „Ocena sukcesu hodowlanego ogarów polskich zarejestrowanych w Księdze Wstępnej” (w załączeniu) wykazuje jednoznacznie mierne osiągnięcia hodowlane przy wpisywaniu psów w typie ogara polskiego i wskazuje na „krzyżówkę międzyrasową” jako rozwiązanie problemów związanych z ogarem.
Uprzejmie proszę o wyczerpujące odniesienie się do wyżej wymienionych kwestii.
Otrzymują:
1. Adresat
2. Klub Ogara Polskiego
3. a/a