Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Mocno trzymam kciuki za powodzenie leczenia i szczęśliwy żywot pana psa.

Jak tam ma sie Karo???
Jakies nowe wiesci?? jakis dom??

Hej,

Karo ma się dobrze. Tymczasowy dom staje się powoli domem stałym
Spacer raniutko, żeby nie było za gorąco, poranny rytuał powitania z panią Lorettą, śniadanko, spacer na działkę i tam swobodne bieganie albo wylegiwanie się pod krzaczkami, wieczorem powrót do domu. Tak wygląda dzień Karo, nazwanego nasz Ogarek albo Karos. Co kilka dni wizyta na placu szkoleniowym, gdzie zajęcia z psami ma córka p. Loretty. Teraz mają gości z Kanady - którzy sa zachwyceni psem, za kilka dni następna tura wizytujących - dzieci z Irlandii.
Myślę, że pies wreszcie czuje się bezpieczny, zdecydowanie preferuje mężczyzn, choć miły jest też dla pań. Na osiedlu ma swoich ulubionych kumpli, ma też i takich którym tłumaczy, że są nieporządani.
Posikiwanie po serii leku nieco się zmniejszyło, ale nie ustąpiło definitywnie. Pani Loretta obserwuje, że nasilenie pokapywania jest powiązane z rożnymi emocjami, jeśli jest coś nietypowego/innego jest reakcja. W przyszłym tygodniu idziemy na kontrolne usg prostaty i pewnie po tej wizycie będzie decyzja czy zostaje tak jak jest, czy też cięcie.
Kompletujemy zdjęcia na płytkę ogarzą 2012, i do ogarzego kalendarza.
Chyba możemy myśleć, że wszystko w porządku.....

pozdrawiamy
Bogna i Wilga
ps. Może uda się namówić DT/DS na przyjazd na klubówkę ?

śniadanko, spacer na działkę i tam swobodne bieganie albo wylegiwanie się pod krzaczkami, wieczorem powrót do domu

Świetnie ,no to wypas !
Trzymam kciuki za zdrówko !

Wilga pisze:
ps. Może uda się namówić DT/DS na przyjazd na klubówkę ?

Oj tego chyba nie przewidzieli nawet najstarsi górale... byłoby bardzo fajnie!!!

Witam,
Karo i Opiekunowie pozdrawiają ogarkowo!

Dzisiaj byłyśmy z Wilgą na proszonej kawce z jabłecznikiem u Karo. Pies ma się dobrze, nawet super. Spokojny, wyciszony, zrównoważony, łakomy na smaczki, przytulny - prawdziwy ogar. Państwo Z. zachwyceni nim nie wyobrażają sobie domu bez niego. Na spacerze (no spacerku, bo zimno i mgliście) spokojny, obszedł cały swój rewir, pokazał drogę na działkę, zachęcił kilka razy W. do zabawy. W domu dzielnie zniósł panoszenie się Wilgi. Słowem sielanka
Przez całe lato miał codzienny spacer na działkę, gdzie do woli biegał. Była kilkutygodniowa wizyta małych dzieci, wobec których wykazał się taktem i dobrocią. Dłuższy z nim kontakt sprawił, że kilkuletnia wnuczka wreszcie przestała panicznie reagować na widok każdego psa.
Teraz ma spacery nad morze, bo już można, albo do lasu. Ładnie się zachowuje w stosunku do spotykanych psów.
Myślę, że jest szczęśliwy w tym "byłym tymczasowym" domu, a Jego Pan nieba patrzy rozradowany.
Umówiliśmy się na kontrolną wizytę u weta, na początku grudnia, żeby sprawdzić co się dzieje z prostatą. Wtedy też może uda mi się zrobić zdjęcie Karo, dzisiaj było tak ciemno, że ze zdjęcia nici
Pozdrawiamy

Bogna i Wilga.

Super wieści - czekam na fotki

Psiak miał fuksa z tym domem tymczasowym
Wilga musisz rankiem wybrać się na sesje z Karo.

Wzruszające i jak to fajnie, że psinie się poszczęściło

Bardzo się cieszymy że Karo jest szczęśliwy!!