kończy się to szukaniem nowego domu za jakiś czas...dla psa oczywiście.Bardziej chodziło o to, że przyjaznyweszynoska pisze: Caviś wcale nie jest taki malutki...
Tatuś - tak, chociaż zawsze marzył mu się duży. Mama... lubi psy, podobnie jak ja chowana była zawsze w towarzystwie jakiegoś, ale wielką psiarą to nie jest.weszynoska pisze:Pytanie czy siostra z mężem też marzą o psie???
U nas to wygląda trochę inaczej, bo nawet nie lubiący psów ojciec ma do nich "gospodarskie" podejście, czyli - jak już jest pod moim dachem, to moja odpowiedzialność. Dlatego spokojnej emerytury doczekała tam schroniskowa amstaffka po zmarłej babci, chociaż nikt nie marzył o kolejnym psieweszynoska pisze:Statystycznie
(wtedy były jeszcze dwa)
Asiun pisze:Ja mogę tylko powiedzieć, że Cavalierki są cudne i w życiu nie widziałam tak bezproblemowego psa jak moja Jamajka. Tylko, że nie wszyscy tak to widzą. Jak ktoś myśli, że bezproblemowy to taki, co grzecznie siedzi na kanapie i ładnie wygląda a siuśki i kupki wytwarza na komendę, to nawet caviś będzie dla niego psem problemowym...
Nie posądzam zwłaszcza mojej siostry o tak abstrakcyjne wyobrażenia... W tym przypadku oczekiwania sprowadzają się raczej do tego, żeby pies był nie agresywny i możliwie łatwy do ułożenia. No i mały.
Była dla niego jak druga mama. Jak nie miałam czasu to Buba go usypiała na swoim legowisku. Jak się zdecydują na małego pieska to trzeba bardzo starannie wybrać, żeby nie był lękliwy. Jamajka praktycznie nie szczeka - tylko na kota, jak jej z miski wyżera, uwielbia się kitłasić z kotami i dzieciakami. Z psami by się chętnie tez pokitłasiła ale Orik z Luną uznali ją za zbyt delikatną i obchodzą się z nią jak z jajkiemqzia pisze: Większość małych piesków jakie znam nie lubi dzieci. Dzieci lubią się tulić i nosić małe zwierzątka na rękach, a małe zwierzątka najczęściej się boją, że się je zgniecie. Moja sznaucerka gryzła delikatnie ale stanowczo, jak dzieci próbowały ją tulić.
- Za to dają jej wyżerać z misek swoich. Była z AniąW w przedszkolu i chyba się sprawdziła - zero problemu, na drugiej lekcji usnęła mi na kolanach.Właśnie chciałabym ustalić, czy byłbyAsiun pisze: Jak masz przekonanie, że taki piesek byłby szczęśliwy u Twoich znajomych to mogę z całego serca polecić.
Jak rodzice się nie zgodzili, to się na nich obraziłam 
To jest IMO b. ważna kwestia... uparli się na małego, ale ja wcale nie jestem przekonana, czy to najlepsze rozwiązanie...wszoleczek pisze:Często przy małych psach słyszałam, że nie nadają się dla dzieci, bo mogą im zrobić niechcący krzywdę.
Albo drzeć się lub śpiewać głośno piosenki, żeby pies zwrócił na nią uwagę.
