Psi genom I - umaszczenia!

Awatar użytkownika
1e2w3a
Posty: 2358
Rejestracja: wtorek 28 wrz 2010, 21:07
Gadu-Gadu: 0
Lokalizacja: MIĘDZYBÓRZ / WROCŁAW, Dolny Śląsk
Kontakt:

Psi genom I - umaszczenia!

Post autor: 1e2w3a »

PSI GENOM, LUDZKI GENOM

W 2003 roku uczonym amerykańskim udało się prawie w całości zsekwencjonować genom psa. Jest to piąty poznany genom ssaka po myszy, szczurze, szympansie i człowieku.
Do badań wybrano boksera – dwunastoletnią suczkę o imieniu TASHA. Wcześniej sekwencjonowano genom pudla, ale dopiero DNA Tashy opublikowano w Nature.
Wybór boksera nie był przypadkowy, gdyż przedstawiciele tej rasy przez dość długi czas byli krzyżowani tylko ze sobą i ich genom jest mniej zróżnicowany niż genom innych ras. Pewnie zsekwencjonowano już genomy i innych ras, a może i mieszańców także, bo badania te nabierają coraz większego tempa. Dalej w tekście będzie porównanie genomu psa do genomu wilka, co oznacza, że również zsekwencjonowano genom tego dzikiego pobratymca.

Po odczytaniu kolejności wszystkich czterech liter DNA (czyli po zsekwencjonowaniu) przystąpiono do szukania, które sekwencje kodują jakiś produkt (czyli przystąpiono do szukania genów). Następnie zaczęto mapować genom, czyli umiejscawiać znalezione geny na konkretnych chromosomach, szukać kolejności ich uszeregowania i odległości między nimi. Podobno szukanie genów i ich mapowanie jest o wiele trudniejsze niż sekwencjonowanie, bo wymaga dużo czasu, jest dość żmudne, a z wyciąganiem wniosków nie należy się zbytnio śpieszyć.

Genom psa składa się z 2,4 mld par zasad (ludzki – 2,9 mld par zasad). Upakowany jest w 39 parach chromosomów (ludzki – w 23 parach). Genów jest ponad 19 tys. (u człowieka – ok. 30 tys.). Psie geny stanowią ok. 1,2% całego ich genomu. U człowieka jest podobnie. Tak więc całkowite DNA psa jest krótsze niż u człowieka ( o 0,5 mld par zasad) i pocięte na więcej odcinków (czyli chromosomów). Z tego by wynikało, że średnia długość psich chromosomów jest mniejsza niż średnia długość chromosomów ludzkich (mniejszy licznik, większy mianownik).

Podobieństwo genomu psiego do ludzkiego wynosi 80%. To decyduje o tym, że tak bardzo się różnimy i należymy do dwóch dość odległych gatunków choć jesteśmy ssakami. Natomiast genomy szympansów i ludzi są niemal identyczne (podobieństwo wynosi ok. 98%). A jednak tak niewielka liczba różnic w DNA przekłada się na dość duże różnice w fenotypie. Trzeba jeszcze zaznaczyć, że szympansy mają więcej chromosomów o jedną parę.http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=& ... QKQBcnvgmQ" onclick="window.open(this.href);return false;

Dzięki badaniom genetycznym udało się ustalić, że psy (te udomowione) pochodzą od wilka szarego, ale już trudniej jest jednoznacznie ustalić w którym rejonie świata rozpoczął się proces ich udomowiania. Różnica między sekwencjami DNA wilka i psa nie przekracza 0,2% (dotyczy to zarówno jądrowego jak i mitochondrialnego DNA). Pies jest najbardziej spokrewniony z wilkiem, ale także z kojotem, szakalem, dingo, kaberu, cyjonem i likaonem. Na wolności krzyżować się z psem nie mogą tylko dwa ostatnie gatunki (cyjon i likaon). Jeżeli między psem a wilkiem jest tak nieznaczna różnica w DNA to jakie różnice muszą być między genomami różnych ras psów? Jeszcze mniejsze. A jakie między osobnikami należącymi do jednej rasy? Miniminimalne. Ale różnice zawsze będą bo każdy pies, podobnie jak człowiek, ma swoje niepowtarzalne DNA (wyłączywszy klony). Te różnice to mutacje. Nie każda mutacja to choroba. A tak w ogóle to nie ma jakiegoś wzorca doskonałego genu z którym można było by dokonywać porównań. Może być wiele genów bardzo nieznacznie różniących się w swojej sekwencji (czyli zmutowanych), a mimo tego odczytywane z nich informacje prowadzą do do powstania tego samego, prawidłowego produktu i organizmy w których się znajdują będą dobrze funkcjonować. Ale są też mutacje, które dają produkt mniej lub bardziej wadliwy i wtedy możemy mówić wadzie czy chorobie genetycznej.
A jeśli chodzi o psy rasowe to najbliżsi genetycznie wilkowi są przedstawiciele tzw. ras pierwotnych, np. basenji, saluki. Uważa się, że te psy wywodzą się bezpośrednio od pierwszych psów udomowionych. Do ras pierwotnych zalicza się 14 ras.

I co jeszcze można „wycisnąć” z poznanego genomu psa? Są w tym genomie sekwencje, które bardzo zmieniły się w toku ewolucji, ale są też i takie miejsca, które były oporne na wszelkie mutacje. Okazuje się, że 5% psiego genomu jest niemal identyczne nie tylko z genomem wilka, ale również takie same sekwencje występują we wszystkich wcześniej poznanych genomach ssaków, czyli u myszy, szczura, szympansa i człowieka. Uważa się, że ten zestaw sekwencji jest wspólny dla wszystkich ssaków.
Pies ma też mniej, w porównaniu z człowiekiem, wbudowanych do swojego DNA sekwencji pasożytniczych - transpozonów. Ze wszystkich poznanych dotąd genomów człowiek ma ich najwięcej. Pasożytnicze DNA to takie mobilne sekwencje zdolne do samodzielnej replikacji i rozprzestrzeniania się w genomie. Mogą w zasadzie znaleźć się w dowolnym miejscu, nawet na innym chromosomie (ale w tej samej komórce). Większość tych mutacji nie ujawnia swego efektu bo przeważnie „trafia” w sekwencje niekodujące . Ale jeśli znajdą się w genie to mogą wywołać zmiany strukturalne a nawet wydłużyć genom (duplikacje).
Jeśli chodzi o mitochondrialny DNA to dziedziczy się on po kądzieli, czyli każde szczenię otrzymuje je od matki.
SOKOŁÓWKA

Zapraszam na stronę o moich ogarach : http://www.mojeogary.ga
Awatar użytkownika
1e2w3a
Posty: 2358
Rejestracja: wtorek 28 wrz 2010, 21:07
Gadu-Gadu: 0
Lokalizacja: MIĘDZYBÓRZ / WROCŁAW, Dolny Śląsk
Kontakt:

Re: Psi genom.

Post autor: 1e2w3a »

UMASZCZENIE PSÓW, CZAPRAK OGARA

W tym poście będzie tylko o psach, a dokładnie o ubarwieniu ich okrywy włosowej.

Umaszczenie psów zależy od syntezy i rozmieszczenia melaniny (pigment, barwnik) wytwarzanej w specjalnych komórkach pigmentowych zwanych melanocytami. Jest to rodzaj komórek nerwowych z licznymi wypustkami w których syntezowane i magazynowane są ziarna barwników. We włosach występują dwa rodzaje pigmentu : czarna/brązowa eumelanina i żółta/ruda feomelanina (można spotkać też nazwy : żółto/czerwona, złoto/czerwona, złoto/ruda,........feomelanina). Tak określone barwy będziemy dalej nazywać barwami podstawowymi. Barwa melaniny zależyt od jej budowy chem. i fizycznej. Ziarna eumelaniny są stosunkowo duże, o dość regularnym kształcie, zagęszczone, zaś feomelaniny – drobniejsze, o mniej regularnym kształcie i bardziej rozproszone.
Może to zabrzmieć trochę dziwnie znając tyle różnych odmian kolorystycznych psów, ale wszystkie kolory są tworzone przez kombinacje tych dwóch pigmentów lub przez ich brak (kolor biały). Trzeba też zaznaczyć, że nie ma oficjalnej listy kolorów psów i ten sam kolor może mieć inną nazwę w różnych rasach, a nawet w tej samej rasie może być różnie nazywany. Ale barwa to tylko jeden z elementów umaszczenia. To jaka jaka jest wielkość ziaren, ich kształt, budowa chemiczna (rodzaj barwnika), liczba, zagęszczenie i rozmieszczenie w pojedynczym włosie i na obszarze całego ciała – to wszystko się składa na umaszczenie.
„Rozmycie” barwy podstawowej do jaśniejszej, bardziej pastelowej następuje wtedy gdy w komórce melanocytów zostanie zsyntezowanych mniej ziarenek pigmentu. Na rozjaśnienie też ma wpływ ich nieregularne rozmieszczenie w komórce co powoduje powstanie bezpigmentowych obszarów odbijających więcej światła (mniejsza absorpcja). Nie bez wpływu jest też kształt ziarenek i ich budowa chemiczna.

Melanocyty (komórki pigmentowe) u rozwijającego się zarodka wędrują do różnych części ciała tworząc tzw. centra pigmentacji i tam zaczynają wytwarzać melaninę, która dzięki wypustkom plazmatycznym może być transportowana do sąsiadujących komórek. Melanocyty można znaleźć nie tylko we włosach, ale też w naskórku, oczach, pazurach, błonach śluzowych, uchu wewnętrznym, mózgu, przy czym w oczach, śluzówkach i na skórze produkowana jest tylko eumelanina ( np. niebieski kolor oczu to „rozmyta” czarna eumelanina). Cały ten proces jest pod kontrolą wielu genów z różnych loci położonych na różnych chromosomach, współdziałających i współzawodniczących ze sobą. Czyli umaszczenie to cecha ilościowa, a dziedziczenie takiej cechy jest dość złożone i trudne do pełnego i zadowalającego wyjaśnienia.

Zmapowano już i przebadano ekspresję wielu genów decydujących o umaszczeniu psa ale luk też nie brakuje. Spora część tych genów nie jest jeszcze do końca zbadanych, część z nich to tylko hipotezy mające tłumaczyć obserwowany fenotyp, no i na pewno niektóre z nich czekają na odkrycie. Nie jesteśmy też do końca pewni stopnia dominacji między allelami znajdującymi się w tym samym locus oraz dominacji pochodzących od alleli z innych loci (geny modyfikatory, epistatyczne, hipostatyczne, wyciszające, wzmacniające, kodominujące). Nawet w obrębie jednej rasy nie ma jednolitej hierarchii dominacji. Ekspresja genu, często modyfikowana przez inne geny, może dać efekt fenotypowy, który nie zawsze potrafimy uzasadnić dotychczasową wiedzą.
Ale spora część z tych alleli została już zlokalizowana, poznana i opisana. Przypisano je do określonych loci (zwanych też seriami) i podano liczbę alleli wielokrotnych (czyli zmutowanych wersji) wykrytych lub mogących wystąpić w danym locus. Obecnie uważa się, że u psów istnieje od 9 do 11 serii odpowiedzialnych za umaszczenie (ale ta liczba z czasem może ulec zmianie) w których może wystąpić kilka alleli wielokrotnych . Liczba tych alleli w poszczególnych seriach też nie jest dokładnie oszacowana, nie wszystkie z nich są zmapowane, a niektóre są tylko hipotetyczne.

Najbardziej znana teoria dotycząca dziedziczenia umaszczenia zakłada istnienie 9 loci (serii) w których rozmieszczono 29 alleli. Została ona opracowana przez dr C.C. Littla na podstawie jego czterdizestoletnich badań i wydana w 1957r. pod tytułem „The Inheritance of coat colour of dog”. W trakcie badań teoria Littla jest uzupełniana i poprawiana ale dalej cieszy się chyba najwyższym uznaniem wśród kynologów.

A teraz poznajmy loci w których mieszczą się allele warunkujące umaszczenie psów, w tym czaprak naszego ogara. Zacznijmy od locus A...........

CDN
SOKOŁÓWKA

Zapraszam na stronę o moich ogarach : http://www.mojeogary.ga
Awatar użytkownika
1e2w3a
Posty: 2358
Rejestracja: wtorek 28 wrz 2010, 21:07
Gadu-Gadu: 0
Lokalizacja: MIĘDZYBÓRZ / WROCŁAW, Dolny Śląsk
Kontakt:

Re: Psi genom, ludzki genom

Post autor: 1e2w3a »

...................

LOCUS A (seria A) – Agouti

Allele z tego locus regulują wytwarzanie feomelaniny i eumelaniny w trakcie wzrostu włosów i decydują o strefowym rozmieszczeniu tych pigmentów zarówno w samym włosiu jak i na powierzchni ciała. I właśnie ten strefowy rozdział czarno/brązowej eumelaniny od żółto/rudej feomelaniny na powierzchni ciała stanowi czaprak (ale umaszczenie podpalane również).

W tym locus znajduje się kilka zmutowanych wersji tych alleli (allele wielokrotne). Obecnie uważa się, że jest ich cztery. Jaka to będzie wersja – to zależy od rasy. Położone są one na 24 parze chromosomów homologicznym.

Allele te zawierają informację o sekwencji aminokwasów pewnego białka regulatorowego, zwanego białkiem AGOUTI (stąd nazwa tego locus). Ponieważ jest kilka kombinacji sekwencji w tym locus to również powstanie kilka nieznacznie różniących się form tego białka co trochę zmienia jego działanie.
Jeżeli ekspresja tego genu jest na wysokim poziomie to powstanie duża ilość tego białka co z kolei zwiększa produkcję feomelaniny w melanocytach (uwidoczni się kolor żółto-rudy). Jeżeli ekspresja jest słaba to będzie mniej agouti co skutkuje nasileniem produkcji eumelaniny (kolor czarno- brązowy).
Żeby jeszcze bardziej skomplikować sprawę trzeba zaznaczyć, że wszystkie allele w tym locus mają dwa promotory (ale gdzie się znajduje ten drugi to nie wiem, może jest częścią sekwencji pierwszego promotora). Nie wiem dokładnie jak to działa ale może tak, że jak włącza się drugi promotor to mogą nastąpić pewne zaburzenia w transkrypcji i agouti będzie syntezowane w mniejszej ilości (wtedy melanocyty będą wytwarzać więcej eumelaniny). Ale to tylko moje domysły.

A na czym polega regulacja wytwarzania eumelaniny i feomelaniny? Agouti „rywalizuje” z pewnym hormonem wytwarzanym przez przysadkę – melanotropiną (MSH) http://pl.wikipedia.org/wiki/Melanotropina co powoduje zmienność w produkcji eu- i feomelaniny. Hormon melanotropiny łączy się w ze swoim wewnątrzkomórkowym receptorem MSH-R (oznaczanym też jako MC1R) i tak powstały kompleks jest przenoszony do jądra gdzie uaktywnia pewne geny. Im więcej jest melanotropiny (i MSH-R) tym mniej agouti i zwiększa się produkcja eumelaniny a obniża feomelaniny. Im mniej melanotropiny (i MSH-R) tym więcej agouti, więcej feomelaniny i mniej eumelaniny. Jeżeli poziom stężenia melanotropiny jest odpowiednio wysoki to może zostać całkowicie zablokowana produkcja feomelaniny na rzecz eumelaniny. Taka rywalizacja prowadzi do częstych zmnian w syntezie określonego rodzaju barwnika.

Allele w locus A są w stosunku do siebie w dominacji niezupełnej (u heterozygot dana cecha ujawni się w sposób pośredni). Znajdują się też pod wpływem alleli z innych loci co może powodować większe lub mniejsze wysycenie kolorów podstawowych (czarno-brązowego i żółto-rudego).


A teraz w skrócie:

- Feomelanina (kolor żółto-rudy) – wysoki poziom agouti, niski melanotropiny (i MSH-R).
- Eumelanina (kolor czarno-brązowy) – niski poziom agouti, wysoki melanotropiny (i MSH-R).
- Antagonizm między agouti i melanotropiną (i MSH-R) powoduje zmianę rodzaju produkowanego
barwnika.
- Białko agouti obniża syntezę eumelaniny.
- Hormon melanotropiny obniża syntezę feomelaniny.
- W komórkach melanocytów mogą być jednocześnie produkowane dwa rodzaje barwników.
- Kolor zależy (pominąwszy wpływ genów z innych loci) od tego jaka ilość jednego i drugiego
barwnika zostanie wyprodukowana.
- Interakcja (wzajemne oddziaływanie) genów z innych loci może zmienić intensywność barwy
(większe lub mniejsze wysycenie kolorów podstawowych).

Allele wielokrotne w locus A

Ponieważ jest kilka wersji allelu w tym locus to również powstanie kilka nieznacznie się różniących wersji polimorficznych białka agouti, które może trochę inaczej oddziaływać z melanotropiną (nie tylko ilość melanotropiny odgrywa rolę ale również i wersja sekwencji kodowanego białka ). Jaka będzie to sekwencja, czy wystąpi w układzie homo- czy heterozygotycznym, no i jak będą na nią oddziaływać allele z innych loci – to będzie decydować o umaszczeniu z pozycji genów.

a^y - (yellow) ; ta sekwencja powoduje znaczne ograniczenie (a nawet całkowite zablokowanie)
syntezy eumelaniny rzecz feomelaniny (czynne białko agouti, którego wersja najlepiej opiera
się melanotropinie).
Geny modyfikatory z innych loci mogą zmienić intensywność koloru. Umaszczenie może
przybierać barwy od intensywnie rudej/czerwonej/pomarańczowej po płową/śniadą . Mogą też
występować umaszczenia z ciemnymi końcówkami (efekt niezupełnej dominacji alleli u
osobników heterozygotycznych).
Umaszczenie warunkowane przez allell a^y nazywane też bywa umaszczeniem SABLE lub
FAWN.

a^w - (wild) ; sekwencja powodująca strefowe rozmieszczenie eumalaniny i feomelaniny wzdłuż
osi włosa. Jest to naprzemienna rywalizacja między agouti a melanotropiną w trakcie
wzrostu włosa.
I tak umaszczenie sobolowe charakteryzuje się ciemniejszą końcówką włosa i jaśniejszą przy
przy skórze (czarny lub brązowy nalot na jasnym tle). Umaszczenie agouti – jasna jest tylko
część środkowa włosa, a ciemniejsza jest ta przy skórze i końcówka.

a^t - ( tan); sekwencja powodująca strefowe rozmieszczenie pigmentów w różnych częściach ciała.
Unieczynnienie białka agouti w pewnych (a nawet znacznych) obszarach ciała i w tych
miejscach będzie produkowana tylko czarna/brązowa eumelanina. W pozostałych miejscach
będzie syntezowana feomelanina (różne odcienie). Przełącznik zmieniający produkcję jednej
melaniny na drugą włącza się znacznie później niż w przypadku sekwencji a^w.
Ta wersja daje umaszczenia czarne podpalane i brązowe podpalane.

a - (non agouti) ; sekwencja ta powoduje całkowitą dysfunkcję białka agouti co sprawia, że jest
tylko produkowana czarna/brązowa eumelanina (homozygotyczny układ alleli – aa).
Najbardziej recesywny z wszystkich alleli w w tym locus. Jeżeli w locus A będą dwa
recesywne allele aa, a w locus K również homozygotyczna recesywna wersja kk to
otrzymamy tzw. umaszczenie czarne recesywne (będzie produkowana tylko czarna
eumelanina). O locus K będzie później.

Little postulował istnienie w tym locus jeszcze jednego allelu, dającego jednolite czarne umaszczenie. Oznaczono go dużą literą A i uważano za najbardziej dominujący. Późniejsze badania wykazały jednak, że gen dominujący jednolitego czarnego umaszczenia znajduje się na zupełnie innym chromosomie. Tak więc upadł jeden z hipotetycznych genów w tym locus.

Można się czasami spotkać z jeszcze jednym allelem przyporządkowanym serii A. Oznaczono go a^s (saddle) i jego sekwencja miała generować czaprak. Jednak nie znaleziono dotychczas innej sekwencji (prócz wyżej wymienionych) w tym locus, co wcale nie musi oznaczać, że takich nie ma. Na obecną chwilę odrzuca się istnienie sekwencji a^s w tym locus. Uważa się, że czaprak jest definiowany przez allel a^t poddany modyfikacji przez geny z innych loci (mniejsza synteza eumelaniny, większa feomelaniny w stosunku do a^t i trochę zmieniony ich strefowy rozkład).

a^y - najbardziej dominujący (ale niezupełnie) z alleli w tym locus
a^w- recesywny względem a^y, dominujący (niezupełnie) względem a^t i a
a^t- recesywny względem a^y i a^w, dominujący (niezupełnie) względem a
a – najbardziej recesywny ze wszystkich alleli w tym locus

Aby pies mógł „wyrazić” swoje umaszczenie zakodowane w tym locus wystarczy jedna kopia z powyższych alleli, ale trzeba pamiętać, że jest to dominacja niezupełna i drugi z alleli, ten słabszy, może sprawić, że cecha przejawi się w sposób pośredni (ale nie bardzo wiadomo do jakiego stopnia).

Zwróćmy uwagę, że wszystkie oznaczenia alleli w tym locus są zapisane małymi literami. Ma to oznaczać, że są recesywne w stosunku do alleli z innych loci. We własnym loci zachowują porządek dominacji taki jak przedstawiono powyżej.

W takim układzie alleli od a^y do a występuje pewien porządek – stopniowe unieczynnienie białka agouti. To znaczy, że w tym locus najsilniejszym kolorem jest żółto/rudy i jego odcienie, a najsłabszym (i to brzmi trochą dziwnie) kolor czarny. Tak więc gdyby w tym locus był allel a^s to dominował by on (pewnie niezupełnie) nad allelem a^t, bo w czapraku występuje więcej żółto/rudej feomelaniny niż w maści podpalanej. Podpalenie jest recesywne w stosunku do czapraka (a także do maści żółtych i tzw. „dzikich”).

Taki układ alleli w tym locus (od a^y do a) można by nazwać „pełzającą czarną/brązową opalenizną” (zakładając izolację tych alleli od wpływów z innych loci). Od braku takiej opalenizny (allel a^y) po jej pełzanie po włosie (a^w), następnie pełzanie po określonych partiach ciała (a^t), aż po rozprzestrzenienie się na całe ciało (a).

I jeszcze trochę o umaszczeniu sable (fawn). W tym locus wykryto trzy mutacje allelu a^y. Pierwsza z nich daje ubarwienie jasne właściwe, a dwie pozostałe – też jasne, ale z ciemnym nalotem na końcówkach włosów (ale nie wszystkich), obejmującym różne partie ciała. Pies wygląda jakby go czymś ciemnym opruszono. Świadczy to o tym, że już bardzo wcześnie zaczyna włączać się przełącznik zamieniający produkcję jasnej feomelaniny na ciemną eumelaninę.

CDN...............................

--------------------------------------------------------------------------------------
SOKOŁÓWKA

Zapraszam na stronę o moich ogarach : http://www.mojeogary.ga
Awatar użytkownika
1e2w3a
Posty: 2358
Rejestracja: wtorek 28 wrz 2010, 21:07
Gadu-Gadu: 0
Lokalizacja: MIĘDZYBÓRZ / WROCŁAW, Dolny Śląsk
Kontakt:

Re: Psi genom, ludzki genom

Post autor: 1e2w3a »

.............................................

LOCUS B (seria B) – Black/Brown

Sekwencje w tym locus decydują czy będzie produkowana czarna czy brązowa eumelanina (dotyczy nie tylko włosów ale też oczu, błon sluzowych, naskórka nosa i poduszek łap, bo tam jest produkowana tylko eumelanina). Mogą obejmować cały płaszcz, podpalenie, czaprak, łaty, pręgi....

Sekwencje mogące wystąpić w serii B znajdują się na 11 parze chromosomów homologicznych.
Są odpowiedzialne za wytworzenie wersji produktu będącego połączeniem enzymu tyrozynazy z proteiną P1 (kompleks TYRP1 http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=t ... wdSTEZoUtg" onclick="window.open(this.href);return false;). Funkcja tego kompleksu jest dość skomplikowana, a jednym z jego działań jest stabilizacja tyrozynazy (ważnego enzynu o którym mowa będzie później) i regulacja szlaku melanocytów.

Wyróżniono tu dwa podstawowe allele w tym loci :

B – dominujący ; będzie produkowana eumelanina koloru czarnego (ziarenka duże, o regularnym
kształcie, zagęszczone, równomiernie rozłożone, absorbujące niemal całe światło).
Umaszczenie czarne ujawni się zarówno u homozygot BB jak i heterozygot Bb. Ciemne będą
też oczy, nos, poduszki łap.

b – recesywny ; będzie produkowana brązowa eumelanina (ten sam skład chemiczny, ziarenka
mniej zagęszczone, absorbujące mniej światła).
Znaleziono kilka zmutowanych wersji allelu b ale dokładnie nie wiadomo jak to się przekłada
na brązowy odcień eumelaniny. Odrzucając wpływ alleli z innych loci to u osobnika bb
może wystąpić w fenotypie umaszczenie określane często jako czekoladowe, wątrobiane,
brunatne (nasycony kolor brązowy). Nos wówczas będzie brązowy, a oczy jasno brązowe lub
bursztynowe.

Tak więc w tym locus kolor brązowy to kolor recesywny w sosunku do czarnego.

W tej serii nie ma przełącznika zmieniającego rodzaj syntezowanej melaniny (jest tylko eumelanina).

Obecność „odpowiednich” genów w innych loci może rozmyć intensywność czarnej/brązowej eumelaniny.

.CDN............................................
SOKOŁÓWKA

Zapraszam na stronę o moich ogarach : http://www.mojeogary.ga
Awatar użytkownika
1e2w3a
Posty: 2358
Rejestracja: wtorek 28 wrz 2010, 21:07
Gadu-Gadu: 0
Lokalizacja: MIĘDZYBÓRZ / WROCŁAW, Dolny Śląsk
Kontakt:

Re: Psi genom, ludzki genom

Post autor: 1e2w3a »

.................................

LOCUS C (seria C) – Concentration, Color

O tej serii to będzie mi trudno pisać coś konkretnego. Nie do końca poznana ekspresja, brak jednoznaczności w jej interpretacji, hipotetyczne sekwencje – to wszystko wzbudza trochę kontrowersji i wątpliwości.

Sekwencje z tego locus kodują TYROZYNAZĘ, ważny (ale nie jedyny) enzym niezbędny do syntezy melatoniny (feo- i eumelaniny) w melanocytach. Aktywność alleli kodujących ten enzym zależna jest od melanotropiny (hormon MSH), produkowanej przez przysadkę o której już była mowa przy omawianiu locus A. Przy wysokim poziomie tyrozynazy produkowana jest eumelanina, zaś przy niższym– feomelanina. Niski pozom tyrozynazy powoduje też ograniczenie produkcji pigmentów co objawia się rozcieńczeniem kolorów podstawowych.
Ponieważ sekwencje w tym locus występują w kilku wersjach (mutacje), to i enzym również będzie miał kilka wersji i będzie przejawiał różną aktywność w procesie melanogenezy (biosynteza barwników w melanocytach ; ciąg reakcji biochemicznych przekształcających bezbarwny aminokwas tyrozyny w barwny pigment).
Seria C znajduje się na chromosomie 21.

Allele z tej serii odpowiadają za pełną lub ograniczoną produkcję ziaren pigmentu. Decydują o tym czy własna barwa będzie intensywna czy rozrzedzona.

A to te sekwencje:

C – normalna produkcja obu melanin, brak rozrzedzenia pigmentu ; allel niezupełnie dominujący; w
układzie homozygotycznym CC „rozmycia” własnej barwy nie będzie; w układzie
heterozygotycznym nastąpi pewne rozrzedzenie (dominacja niezupełna).

c^ch - (chinchila – szynszylowy) ; przyjmuje się, że ograniczona zostaje produkcja feomelaniny
(rozjaśnia się kolor żółto/rudy, bo powstaje mniej ziarenek) bez wpłwu na produkcję
eumelaniny.
Układ homozygotyczny c^ch c^ch rozjasnia feomelaninę do kremu.
Ale wg innych źródeł rozjaśnieniu podlegają oba rodzaje melanin. Feomelanina zostaje
rozjaśniona prawie do białego, a czarna eumelanina do szarości.

c^d (?) - (dilution – rozjaśnienie) ; uważa się, że następuje ograniczenie produkcji melaniny ale tylko
we włosach bez wpływu na barwę skóry, nosa, oczu (bardzo jasno umaszczone psy, prawie
białe, z czarnymi nosami i ciemnymi oczami). Są kontrowersje wokół istnienia tego allelu.

c^b - (cornaz, albino) ; tę wersję sekwencji kodującej tyrozynazę znaleziono dotychczas tylko u
dwóch ras : pomeraniana i pekińczyka. Powoduje ona rozmycie czarnej eumalaniny. Sierść
rozjaśnia się do szarości a tęczówka oka do koloru niebieskiego.


c (?) - (true albino - albinizm, bielactwo) ; allel hipotetyczny i kontrowersyjny. Zakłada się, że ta
wersja blokuje/ zakłóca/przerywa syntezę tyrozynazy (zahamowaniu ulega już pierwszy etap
biosyntezy melanin). Osobnik cc jest albinosem (brak pigmentu w skórze, włosach, oczach).
Allelu tego nie wykryto u psów (u tych przebadanych), istnieje natomiast u ludzi, szczurów
i królików. Czyli psy albinosy (te przebadane) produkują tyrozynazę, więc za ich bielactwo
są odpowiedzialne inne geny.

Mutacje tyrozynazy zakodowane w allelach recesywnych powodują rozwodnienie feomelaniny.

Nie wypisałam wszystkich alleli, które mogą znajdować się w tym locus, bo inne wzbudzają jeszcze więcej kontrowersji. Te ze znakiem ? też do nich należą ale częściej są uwzlędniane w tej serii, mimo wielu zastrzeżeń.

Feomelanina to barwnik o mniejszym zagęszczeniu ziarenek niż to ma miejsce w eumelaninie.
Allele recesywne w tym locus pracują głównie na feomelaninie i jeszcze bardziej ją rozrzedzają.
W większości przypadków kodują taką wersję tyrozynazy, która syntezuje rozrzedzoną feomelaninę (o małej gęstości), a eumelaninę normalną (ale nie wszyscy się z tym zgadzają).

Kiedyś ktoś napisał, że ma nadzieję, że jak to locus zostanie dokładniej zbadane to zostanie ono gruntownie zmienione i przeorganizowane.

A teraz krótkie podsumowanie:

- allele w serii C kontrolują ilość wytwarzanych ziaren pigmentu, co ma wpływ na wysycenie lub
rozjaśnienie barwy.
- u psów rozjaśnionych ziarenek jest mniej i są one nierównomiernie rozmieszczone (nie wypełniają
całej komórki, ale są rozłożone na jej obwodzie).
- białkiem kodowanym w tym locus jest enzym tyrozynaza, która inicjuje biosyntezę melanin;
- brak tyrozynazy powoduje albinizm (białe umaszczenie, różowe oczy, nos).
- na aktywność alleli odpowiedzialnych za produkcję tyrozynazy ma wpływ hormon malanotropiny.
- allele te (z wyjątkiem C) rozrzedzają głównie żółto/rudą feomelaninę, w mniejszym stopniu
rozjaśniają brązową, a najmniej czarną eumelaninę.
- fenotypowo efekt ekspresji tych alleli (z wyjątkiem C) wyraża się rozjaśnieniem koloru
brązowego i żółto/rudego do jasnego brązu, jasnej czerwieni, cynamonowego, morelowego,
śniadego, płowego, piaskowego, beżu, kremu.....i ido innych pastelowych odcieni, a koloru
czarnego do szarości (w zależności od napotkanej sekwencji w tym locus).
- są jeszcze inne loci odpowiedzialne za „rozwodnienia” barw podstawowych.

Uważa się, że w tym locus może występować więcej zmutowanych sekwencji enzymu tyrozynazy.

Należy też pamiętać, że allele z locus C kontrolują te sekwencje w locus A, które są związane z feomelaniną .

Jeżeli chodzi o interakcję z locus B to większy wpływ wywierają na brązową eumelaninę (allel b), a na czarną eumelaninę (allel B) wpływ jest znikomy (wg obecnej wiedzy)
-----------------------------------------------------------------------------
CDN..............................
SOKOŁÓWKA

Zapraszam na stronę o moich ogarach : http://www.mojeogary.ga
Awatar użytkownika
1e2w3a
Posty: 2358
Rejestracja: wtorek 28 wrz 2010, 21:07
Gadu-Gadu: 0
Lokalizacja: MIĘDZYBÓRZ / WROCŁAW, Dolny Śląsk
Kontakt:

Re: Psi genom, ludzki genom

Post autor: 1e2w3a »

.........
LOCUS D (seria D) – Dilution-Rozwodnienia.

Sekwencje z tego locus kontrolują formowanie się, intensywność i rozmieszczenie pigmentu eumelaniny we włosach, skórze, oczach, nosie, śluzówkach, opuszkach i feomelaniny we włosie . Decydują o tym czy barwa podstawowa jest nasycona czy rozjaśniona ( podobnie jak allele serii C). Sekwencje występujące w tym locus oraz w locus C wyglądają bardzo podobnie.
Sekwencje te znajdują się na 25 parze chromosomów homologicznych. Kodują melanofilinę (MLPH), białko będące częścią kompleksu transportującego pigment.

Sekwencje występujące w tym locus:

D – (dense – gęsty) ; pigment jest równomiernie rozłożony wzdłuż całego włosa w postaci małych
granulek; brak rozjaśnienia; jest to allel dominujący (osobnicy DD i Dd są fenotypowo nie do
odróżnienia).

d – (dilute – rozcieńczony) ; ziarna pigmentu są nierównomiernie rozłożone, są zbrylone w grudki,
które są otoczone obszarami pozbawionymi barwnika (inne odbicie światła) co daje efekt
rozjasnienia barwy podstawowej (jego wpływ na rozjaśnienie koloru jest mniejszy niż alleli w
locus C); rozjaśnia głównie czarną eumelaninę do „węgla drzewnego” i błękitnej (jasny szary,
jasny stalowy, jasny grafit,siwy) i brązową eumelaninę do isabelli (jasny płowy, jasny
żółty); delikatnie rozjaśniona może być też feomelanina; rozjaśnieniu ulegają nie tylko włos ale
również skóra, błony śluzowe, oczy, nos, opuszki.
U osobników z tą wersją allelu wykryto, że dendryty ich melanocytów są mniej rozwinięte co
utrudnia rozdział pigmentów i rozjaśnia kolor.

CDN.........................
------------------------------------------------------------------------------------
SOKOŁÓWKA

Zapraszam na stronę o moich ogarach : http://www.mojeogary.ga
Awatar użytkownika
Iza i Sławek
Posty: 1621
Rejestracja: czwartek 16 paź 2008, 09:47
Gadu-Gadu: 0
Kontakt:

Re: Psi genom, ludzki genom

Post autor: Iza i Sławek »

Wrzucę kilka kamyczków do pięknie urządzonego ogródka... ;)
Część 1 -"Pies jest najbardziej spokrewniony z wilkiem, ale także z kojotem, szakalem, dingo, kaberu, cyjonem i likaonem." Dingo (Canis lupus dingo) jest zdziczałym psem. Stanowi co prawda (jeszcze) osobny podgatunek, ale systematycy skłaniaja się do jego powrotu na łono Canis familiaris . Nie jest jeszcze oficjalnie uznany przez FCI jako rasa, ale umieszczany jest w gr. V (psy pierwotne) Autralian NKC prowadzi dla Dingo KW i można go spotkać na wystawach (ze względu na trudny charakter, sporadycznie) Moim zdaniem bardziej na miejscu było by, zamiast Dingo umieszczenie dalszych krewnych - Lisów (wedlug ostatnich badań, dużo bliższych niż sądzono)
Po ogródku spacerek robi sobie też WielBłąd - Saluki nie jest psem pierwotnym!!!
Chart Perski, FCI 269/X.1 - rasa stara, ale nie pierwotna.
I na koniec (tymczasowy ;) ) "Do ras pierwotnych zalicza się 14 ras." ( :zdziw_4: )

V grupa FCI

Szpice i psy w typie pierwotnym

sekcja 1 - północne psy zaprzęgowe
Alaskan Malamute
Pies grenlandzki (Grönlandshund)
Samojed (Samoiedskaia Sabaka)
Siberian Husky

sekcja 2 - północne psy myśliwskie
Elkhund szary (Norsk Eighund Cra)
Elkhund czarny (Norsk Elghund Sort)
Jamthund
Karelski pies na niedźwiedzie (Karjalankarhukoira)
Łajka rosyjsko-europejska (Russko-Evropeiskaia Laika)
Łajka wschodniosyberyjska (Vostotchno-Sibirskaia Laika)
Łajka zachodniosyberyjska (Zapadno-Sibirskaia Laika)
Szpic nordycki (Norrbottenspets)
Norsk Lundehund

sekcja 3 - północne psy pasterskie
Islandzki szpic pasterski (Íslenskur fjárhundur)
Lapinporokoira
Norsk Buhund
Suomenlapinkoira
Svensk Lapphund
Vasgotaspets

sekcja 4 - szpice europejskie
Szpic niemiecki duży (Deustcher Grossspitz) Szpic niemiecki duży biały (Deutscher Grossspitz weiss)
Szpic niemiecki duży kolorowy - brązowy/czarny (Deutscher Grossspitz braun oder schwarz)

Szpic fiński (Suomenpystykorva)
Szpic niemiecki mały (Deutscher Kleinspitz) Szpic mały biały (Deutscher Kleinspitz weiss)
Szpic mały kolorowy klasyczny - brązowy/czarny (Deutscher Kleinspitz altfarben - braun oder schwarz )
Szpic mały kolorowy współczesny (Deutscher Kleinspitz neufarben - orange, graugewolkt und andersfarbig)

Szpic miniaturowy (Zwergspitz)
Szpic niemiecki średni (Deutscher Mittelspitz) Szpic średni biały (Deutscher Mittelspitz - Weiss)
Szpic średni kolorowy klasyczny - brązowy/czarny (Deutscher Mittelspitz altfarben - braun oder schwarz)
Szpic średni kolorowy współczesny (Deutscher Mittelspitz neufarben - orange, graugewolkt und andersfarbig)

Szpic wilczy (Wolfsspitz, Keeshond)
szpic włoski (Volpino Italiano)

sekcja 5 - szpice azjatyckie i rasy pokrewne
akita
akita amerykańska (American Akita)
chow chow
eurasier
hokkaido
jindo (Korea Jindo Dog)
kai
kishu
shiba
shikoku
szpic japoński (Nihon Supittsu)

sekcja 6 - rasy pierwotne
Basenji
Canaan Dog
Pies faraona (Pharaoh Hound)
Nagi pies meksykański (Xoloitzquintle) Nagi pies meksykański duży
Nagi pies meksykański miniaturowy (Xololtzqulntle - Miniature)
Nagi pies meksykański średni

Nagi pies peruwiański (Perro sin pelo del Perú Nagi pies peruwiański duży (Perro sin pelo del Perú - Grande)
Nagi pies peruwiański miniaturowy (Perro sin pelo del Perú - Pequeno)
Nagi pies peruwiański średni (Perro sin pelo del Perú - Medlo)


sekcja 7 - rasy pierwotne myśliwskie
Cirneco dell'Etna
Podenco kanaryjski (Podenco Canario)
Podenco z Ibizy (Podenco Ibicenco) Podenco z Ibizy krótkowłosy (Podenco Ibicenco a pelo corto)
Podenco z Ibizy szorstkowłosy (Podenco Ibicenco a pelo alambre)

Podengo portugalski (Podengo Portugues) Podengo portugalski krótkowłosy duży (Podengo Portugues Grande a pelo liso)
Podengo portugalski krótkowłosy miniaturowy (Podengo Portugues Pequeno a pelo liso)
Podengo portugalski krótkowłosy średni (Podengo Portugues Medio a pelo liso)
Podengo portugalski szorstkowłosy duży (Podengo Portugues Grande a pelo cerdoso)
Podengo portugalski szorstkowłosy miniaturowy (Podengo Portugues Pequeno a pelo cerdoso)
Podengo portugalski szorstkowłosy średni (Podengo Portugues Medio a pelo cerdoso)


sekcja 8 - psy myśliwskie z pręgą na grzbiecie
Thai Ridgeback

Jeżeli chodzi ci tylko o sekcję 6, to 14 tam nie widzę, jeżeli o Gr.V to jest ich duuużo więcej.
Chyba że do sekcji 6 są wliczone pierwotne nie uznane przez FCI (kłania się Dingo)
Tutaj poproszę o wskazanie "co poeta miał na myśli ?"
Pozdrawiam i czekam na więcej. Sławek
Wesna z Gończaków
Awatar użytkownika
ZbyszekC
Posty: 2056
Rejestracja: piątek 13 mar 2009, 19:40

Re: Psi genom, ludzki genom

Post autor: ZbyszekC »

Na FCI świat się nie kończy :silacz:
Niektórzy uważają za naprawdę pierwotne trzy rasy. Psa faraona(pariasy), cannan doga i basenji. Chociaż w przypadku canaan doga zdania są podzielone. Są tacy co uznają je za rasę wtórnie zdziczałą, skrzyżowaną z lokalnym wilkiem.
Brytyjczycy psa faraona i basenji klasyfikują(wali?) jako gończe a canaan jao uzytkowe.
Gdy w wujaszka google klepiesz psy rasy pierwotne to saluki też ci wyskoczy. I parę ozdóbek :gleba:
Ponoć obserwcje na terenach powojennych lub kryzysowych gdzie istnieje możliwość rozmnażania się psów bez ingerencji człowieka wykazują, że w wyniku mieszania się ras powstają psy w typie zbliżonym do wilka indyjskiego.
Lejek a mędrkuje :wstydek:
"Moim prawdziwym obowiązkiem jest ocalić własne marzenia." - Arthur Schopenhauer
Awatar użytkownika
Iza i Sławek
Posty: 1621
Rejestracja: czwartek 16 paź 2008, 09:47
Gadu-Gadu: 0
Kontakt:

Re: Psi genom, ludzki genom

Post autor: Iza i Sławek »

Oczywiście że na FCI świat sie nie kończy.
Powinien być zatem podany punkt odniesienia - FCI jest największą i najbardziej uznaną federacją kynologiczną na świecie, traktowanie jej jako swego rodzaju wyznacznika jest zrozumiałe (podobno gdzieś na świecie rozgrywane są mecze międzypaństwowe w piłkę kopaną poza auspicjami FIFA ;) )
Co do wiedzy z Google, to ja wolę "poopierać się" o FCI
Brytyjczycy mieli ( i mają, poza FCI ) własną klasyfikację. -To tzw, "Hunt" czyli pies do polowania. Na wyspach można (?- nie wiem czy jeszcze ) polować z Chartami, które GONIĄ zwierzynę i dławią oraz z w podobny sposób polującymi gończymi (wg. FCI) np. z Harrierami. Stanowią one wspólną grupę. Dalej to błąd (niewiedza?, niechlujstwo?) tłumaczy, dla których słowo "Gończy" pochodzi od gonienia za zwierzyną a nie od słowa "Gon" czyli głos. Gończe GŁOSZĄ podczas pracy.
Odniosę się do "Ponoć obserwcje na terenach powojennych lub kryzysowych gdzie istnieje możliwość rozmnażania się psów bez ingerencji człowieka wykazują, że w wyniku mieszania się ras powstają psy w typie zbliżonym do wilka indyjskiego" -Powątpiewam w rzetelność takich badań, lub jest to klasyczna "wyrwa" z kontekstu - psy są za bardzo wrażliwe na warunki środowiskowe, żeby ukierunkować się do właśnie tego i tylko tego typu.
S.
Wesna z Gończaków
Awatar użytkownika
Iza i Sławek
Posty: 1621
Rejestracja: czwartek 16 paź 2008, 09:47
Gadu-Gadu: 0
Kontakt:

Re: Psi genom, ludzki genom

Post autor: Iza i Sławek »

Się pomądrzę, a co ! :D
Wesna z Gończaków
ODPOWIEDZ