Nieco kultury czyli o filmie, muzyce, książkach, teatrze i..

Awatar użytkownika
dorob62
Posty: 1729
Rejestracja: środa 15 paź 2008, 21:22
Gadu-Gadu: 7212705
Lokalizacja: Warszawa

Re: Nieco kultury czyli o filmie, muzyce, książkach, teatrze i..

Post autor: dorob62 »

Meduzy
Meduzot (AKA Jellyfish / Méduses, Les ) (2007)
reżyseria Shira Geffen , Etgar Keret
Meduzy, film składający się z kilku przeplatających się luźno wątków, jest zbiorowym portretem mieszkańców Tel Awiwu, dryfujących po powierzchni życia w poszukiwaniu miłości, pamięci lub zapomnienia.
Mam do tego typu opowieści pewną słabość. Raz: dokładność i wyrafinowanie, które sprawiają, że film ogląda się z przyjemnością. Twórcy zgrabnie balansują pomiędzy realizmem i alegorią. Dobry film wymaga wiary w sens, nawet jeśli to tylko sens dobrej montażowej sklejki, żartu czy pięknego obrazu. Drugi spełniony warunek: nikt nie próbuje zbyć nas tu mistyczną łatwizną. Choć ludzie wpadają na siebie, nie wyniknie z tego wesoła impreza, podczas której wszyscy się zrozumieją, rozweselą i dostrzegą jasną stronę mocy. To naprawdę bardzo poetycki film, poezja tętni w dialogach, w wizualności (Złota Kamera w Cannes!), muzyce, w aurze całej fabuły. Mało baśniowej, wbrew temu co podkreślają plakaty.

Melinda i Melinda (2004) reż. i scen. Woody Allen
Błyskotliwe poczucie humoru i dialogi, znerwicowani intelektualiści, rozterki moralne, niewierność, romanse, seks, trudności z komunikacją i odnalezieniem się w uczuciowym świecie,.
Film rozpoczyna scena, w której czwórka intelektualistów spotyka się w knajpce na Manhattanie. Obecni na kolacji dwaj pisarze zaczynają opowiadać wymyśloną historię Melindy tragiczną i komiczną.
Mamy więc famme fatale i naiwną blondynkę. Losy Melindy wymyślane są na gorąco, więc nie brakuje filmie niespodzianek i zaskakujących zwrotów akcji.
Tak naprawdę granica między tragedią i komedią jest pozorna, bo jak to w życiu śmiech przeplata się ze łzami. To w końcu od nas zależy, jak postrzegamy świat.. Allen po raz kolejny udowadnia dobrze znane prawdy, ale jak zwykle robi to w bardzo wdzięczny sposób. Miłośnicy Allena wiedzą, czego się spodziewać i bez względu na to, co zostanie powiedziane i tak wybiorą się do kina. Tak zwani obojętni na jego „wdzięki" też powinni, bo „Melinda i Melinda" to dobre, inteligentne kino.
"Pies może nauczyć małego chłopca wierności, wytrwałości oraz tego, żeby przed snem zakręcić się trzy razy w miejscu" - Robert Benchley
Awatar użytkownika
dorob62
Posty: 1729
Rejestracja: środa 15 paź 2008, 21:22
Gadu-Gadu: 7212705
Lokalizacja: Warszawa

Re: Nieco kultury czyli o filmie, muzyce, książkach, teatrze i..

Post autor: dorob62 »

Cienka czerwona linia
Thin Red Line, The (1998) reż. Terrence Malick
Zekranizowany z wielkim rozmachem film wojenny "Cienka czerwona linia" na podstawie powieści Jamesa Jonesa jest prawdziwą perełką i klasyką kina wojennego. Nie jest to zwykły film wojenny. Poza pokazaniem widzowi okrucieństwa wojny, obrazuje też życie zwykłego żołnierza, który podczas bitwy nie jest maszyną do zabijania. Żołnierz to także człowiek, który tęskni za bliskimi, zastanawia się nad sensem swojego życia oraz odczuwa ból nie tyle fizyczny, co psychiczny.
"Cienka czerwona linia" jest dziełem wybitnym
Ten film trzeba obejrzeć.
Naprawdę polecam ten film i pomimo tego że trwa prawie trzy godziny, jest wart każdej sekundy spędzonej przed ekranem.

Przeminęło z wiatrem
Gone with the Wind (1939)
reżyseria Victor Fleming , George Cukor
Klasyka amerykańskiego filmu melodramatycznego.
Jeden z najsławniejszych melodramatów stawiany za wzór produkcji hollywoodzkich z I. połowy XX wieku. Scenariusz filmu został oparty na powieści "Przeminęło z wiatrem" Margaret Mitchell. Zdjęcia do filmu rozpoczęto 10 grudnia 1938 roku sceną pożaru Atlanty, a ukończono 11 listopada 1939. Premiera filmu miała miejsce w Atlancie 15 grudnia 1939 roku. Zyski które film przyniósł (po uwzględnieniu inflacji) są największe w historii kina.
Fabuła filmu jest osadzona w czasach wojny secesyjnej i jest przedstawiana z pozycji pięknej Scarlett O'Hary, córki plantatora z Południa, Geralda O'Hary. Przegrana wojna z Jankesami doprowadza do wyzwolenia Murzynów, którzy z nagłym ogromnym poczuciem własnej wartości paradują między innymi po Atlancie, gdzie Scarlett zamieszkała. Z Północy nadchodzą ludzie o innych poglądach, kulturze i mentalności. Na tym tle rozgrywa się historia wielkiej miłości Rhetta Butlera do pięknej Scarlett.
Do dziś Przeminęło z wiatrem cieszy się olbrzymią popularnością. I nie wiem czy jest ktoś kto nie zna tego filmu☺
"Pies może nauczyć małego chłopca wierności, wytrwałości oraz tego, żeby przed snem zakręcić się trzy razy w miejscu" - Robert Benchley
Awatar użytkownika
dorob62
Posty: 1729
Rejestracja: środa 15 paź 2008, 21:22
Gadu-Gadu: 7212705
Lokalizacja: Warszawa

Re: Nieco kultury czyli o filmie, muzyce, książkach, teatrze i..

Post autor: dorob62 »

Wybór Zofii
Sophie's Choice (1982)
reżyseria Alan J. Pakula

Sophie, która przeżyła obóz koncentracyjny, związuje się z Nathanem, amerykańskim Żydem z obsesją na punkcie Holocaustu. Ich przyjaciel, narrator filmu, jest młodym pisarzem. Wszyscy razem starają się poradzić z przerażającymi wspomnieniami i obsesją Nathana.
Obraz jest pod każdym względem doskonały i wielość wątków, na jakich można film rozpatrywać jest tylko zaletą. Reżyser bardzo zręcznie połączył w całość kilka tematów. A zrobił to tak umiejętnie, że obraz zachwyca płynnością, a taki efekt trudno uzyskać wplatając w główną fabułę sceny wspomnień.
Przede wszystkim genialne aktorstwo. Intrygujący klimat. Rewelacyjny film.

W pogoni za szczęściem
Pursuit of Happyness, The (2006)
reżyseria Gabriele Muccino
"W pogoni za szczęściem" to kolejna opowieść oparta na autentycznej biografii. Opowiada o życiu Chrisa Gardnera. Łańcuch zdarzeń pozostawia głównego bohatera bez pracy oraz domu. Wbrew swojemu beznadziejnemu położeniu, Gardner ze wszystkich sił stara się zostać maklerem. W końcu zostaje szkoleniowcem brokerów a jego ranga wzrasta w takich firmach jak Dean Witter i Bear Stearns aż do jego obecnej pozycji - milionera będącego wspólnikiem i właścicielem firmy w Chicago, zajmującej się pośrednictwem giełdowym - Gardner Rich & Co.
Na szczęście trzeba czasem bardzo zapracować... Film jest tego dowodem. Jest to opowieść o ciężkiej pracy, zaangażowaniu, miłości do synka.
Chris osiąga swój cel, swoje marzenia, dzięki którym staje się szanowanym człowiekiem.
Warto.
"Pies może nauczyć małego chłopca wierności, wytrwałości oraz tego, żeby przed snem zakręcić się trzy razy w miejscu" - Robert Benchley
Awatar użytkownika
dorob62
Posty: 1729
Rejestracja: środa 15 paź 2008, 21:22
Gadu-Gadu: 7212705
Lokalizacja: Warszawa

Re: Nieco kultury czyli o filmie, muzyce, książkach, teatrze i..

Post autor: dorob62 »

Ciało
reż. Tomasz Konecki i Andrzej Saramonowicz
Pewien człowiek znajduje w pociągu zwłoki. Boi się jednak powiadomić policję, ponieważ jest złodziejem, a do tego ma ze sobą sporo trefnego towaru. Zdesperowany postanawia podrzucić te zwłoki komuś innemu...
Można uznać "Ciało" za jedną z najlepszych polskich komedii ostatnich lat. Twórcy posługując się parodią i pastiszem stworzyli układankę, w której znajdziemy wiele różnorodnych wątków i czarny humor.
W filmie jest wiele epizodów, które są równie ważne jak główne wątki, czasami nawet trudno je odróżnić, ale - jak podkreślają twórcy - scenariusz filmu jest prosty i zrozumiały, o ile za często nie pochyla się głowy nad torbą z popcornem.

Brazil
(1985) reż. Terry Gilliam
Film oscyluje między czarną komedią a filmem science fiction.
Brazil, którego tytuł nawiązuje do brazylijskiej piosenki z 1939 roku Aquarela do Brasil, jest historią urzędnika Sama Lowry'ego, żyjącego w bliżej nieokreślonym totalitarnym państwie w XX wieku. Zakochany w pięknej dziewczynie, w wyniku banalnej pomyłki (komputer wydrukował nazwisko Tuttle zamiast Buttle) staje się nagle wrogiem systemu. Brazil, określany mianem filmu psychodelicznego.
Amerykańscy producenci chcieli nadać filmowi bardziej optymistyczny wydźwięk, czemu sprzeciwił się Gilliam. Poza Stanami Zjednoczonymi wyświetlano trwającą 142 minuty wersję reżyserską. W Stanach Zjednoczonych początkowo chciano emitować film w krótszej "telewizyjnej" wersji (94 minuty); ostatecznie do amerykańskich kin weszła 131-minutowa wersja zaakceptowana przez reżysera.

Mechaniczna pomarańcza (A Clockwork Orange) (1971)
Autorem scenariusza, reżyserem i producentem jest Stanley Kubrick.
Akcja filmu rozgrywa się w nieokreślonym czasie w Wielkiej Brytanii. Obraz opowiada historię Alexa DeLarge, młodego, inteligentnego człowieka z dobrze ułożonej rodziny. Alex jest przywódcą małej grupy podobnych mu przestępców.
Podczas jednego z napadów wspólnicy Alexa zdradzają go i pozwalają mu wpaść w ręce policji. Oskarżony o morderstwo zostaje skazany na karę więzienia….

Miasto zaginionych dzieci
reż. Jean-Pierre Jeunet
Na platformie pośrodku morza, otoczonej starym polem minowym, mieszka nieszczęśliwy człowiek: starzeje się szybko, poniewż potrafi spać, ale nie potrafi śnić. Porywa więc dzieci z pobliskiego portu, by przeniknąć do ich świadomości - i ukraść ich sny. Podłącza je do maszyny kradnącej ludzkie marzenia senne.
Moim skromnym zdaniem "Miasto zaginionych dzieci" jest najlepszym filmem Jeaunet'a, nie boję się nawet stwierdzić, że obraz ten to filmowe arcydzieło. Odnajduję w nim wszystko to, co w filmach najbardziej lubię, a więc doskonała gra aktorska z wyrazistymi nieco groteskowymi postaciami, niebanalny humor, romans, intryga. A poza tym to ten film który można oglądać zawsze.
"Pies może nauczyć małego chłopca wierności, wytrwałości oraz tego, żeby przed snem zakręcić się trzy razy w miejscu" - Robert Benchley
Awatar użytkownika
dorob62
Posty: 1729
Rejestracja: środa 15 paź 2008, 21:22
Gadu-Gadu: 7212705
Lokalizacja: Warszawa

Re: Nieco kultury czyli o filmie, muzyce, książkach, teatrze i..

Post autor: dorob62 »

MUZYKA
Radiohead - The Best Of...
Pierwszy retrospektywny album ikony muzyki uznanej przez krytyków i hołubionej przez fanów, charyzmatycznego zespołu, którego albumy "OK Computer" i "The Bends" okrzyknięte zostały kamieniami milowymi w historii muzyki rozrywkowej i stale znajdują się w notowaniach albumów wszech czasów we wszelkich brytyjskich zestawieniach płyt. Na kompilację składają się single oraz najważniejsze dla muzyków utwory i piosenki w wersji "live". Kolekcja ta jest podsumowaniem 12-letniej kariery Radiohead pod skrzydłami wytwórni EMI Records, w którym to czasie grupa sprzedała ponad 25 milionów płyt na całym świecie, jej albumy pokryły się Platyną w 17 krajach, a w 9 stały się Multiplatynowymi krążkami. Dodajmy, że zespół zgarnął także dwie Grammy /za onet.pl/
"Pies może nauczyć małego chłopca wierności, wytrwałości oraz tego, żeby przed snem zakręcić się trzy razy w miejscu" - Robert Benchley
Awatar użytkownika
dorob62
Posty: 1729
Rejestracja: środa 15 paź 2008, 21:22
Gadu-Gadu: 7212705
Lokalizacja: Warszawa

Re: Nieco kultury czyli o filmie, muzyce, książkach, teatrze i..

Post autor: dorob62 »

Ja cię kocham, a ty śpisz (While You Were Sleeping) reż. John Turtletaub (1995)
Lucy przyjechała do Chicago z małego miasteczka w poszukiwaniu pracy i szczęścia. Mieszka sama w wynajętym mieszkaniu, a za towarzysza ma szaroburego kota. Podkochuje się w niej Joe Junior, właściciel domu, w którym mieszka. Lucy jest zakochana w nieznajomym, którego widuje codziennie na stacji metra, gdzie pracuje w kasie biletowej. On nigdy nie zwraca na nią uwagi, należy do innego świata. Tuż przed Świętami Lucy Ratuje nieznajomemu życie.
Zaczyna się sekwencja pomyłek. Śmieszna komedia romantyczna. Może być☺

Mullholland Drive reż, David Lynch
Film opowiada historię dwóch kobiet wplątanych w tajemniczą intrygę kryminalną i uwikłanych w burzliwy trójkąt miłosny. Ta fascynująca opowieść posiada wszystkie charakterystyczne cechy stylu Lyncha. Mamy tu do czynienia z typowym dla tego twórcy światem, w którym nic nie jest takie, jak się na początku wydaje i nikt nie jest tym, za kogo się podaje. To kolejny prowokacyjny film tego reżysera przypominający puzzle. Obok mrocznej tajemnicy, niesamowitej atmosfery, sugestywnych obrazów i przejmującej muzyki, jest tu niezwykle wciągająca łamigłówka. Ta misternie skonstruowana zagadka kryminalna z pewnością zachwyci również szukających w kinie racjonalnych rozwiązań i logicznych odpowiedzi. Można śmiało powiedzieć, że jest to najciekawsze i obdarzone największym potencjałem komercyjnym dzieło tego reżysera, nagrodzone przy tym za reżyserię w Cannes 2001.

Smażone zielone pomidory (Fried Green Tomatoes at the Whistle Stop Cafe) (1991)
Reż. Jon Avnet
Evelyn Couch przechodzi trudny okres, ma problemy w małżeństwie. Spotkanie z wiekową już Ninny Theadgoode zmienia jej życie. Ninny opowiada Evelyn historię życia młodej kobiety z Alabamy - Idigie Theadgoode. Pod wrażeniem opowieści Evelyn staje się asertywna i pewna siebie.
Urokliwy, zabawny, dodający otuch i siły. Oglądam go, gdy mi smutno i bardzo źle. Zawsze działa i poprawia samopoczucie!:) Poza tym ekranizacja jest o wiele lepsza niż książka

Karmel (Sukkar banat. Caramel) (2007)
Reż. Nadine Labaki
Nadine Labaki stworzyła czarujący film o pięciu zaprzyjaźnionych kobietach w różnym wieku, które zawsze spotykają się w salonie piękności w centrum Bejrutu. Barwny świat pełnokrwistych kobiecych postaci odsłaniających swoje sekrety przykuwa uwagę i fascynuje. Jest w nim oczywiście miejsce na pogawędki o seksie i problemach z mężczyznami, ale także na osobiste rozmowy o religii, niełatwych relacjach z bliskimi, poważnych problemach. Kobiety potrafią się wspierać i pomagają sobie w najtrudniejszych sytuacjach.
"Pies może nauczyć małego chłopca wierności, wytrwałości oraz tego, żeby przed snem zakręcić się trzy razy w miejscu" - Robert Benchley
Awatar użytkownika
dorob62
Posty: 1729
Rejestracja: środa 15 paź 2008, 21:22
Gadu-Gadu: 7212705
Lokalizacja: Warszawa

Re: Nieco kultury czyli o filmie, muzyce, książkach, teatrze i..

Post autor: dorob62 »

Nakarmić kruki (Cría Cuervos; Cría) (1976)
reż. Carlos Saura
Tytuł filmu pochodzi z hiszpańskiego przysłowia "Cría cuervos y te sacarán los ojos" czyli "Karm kruki a te wydziobią ci oczy".
Film opowiada historię Any, dziewczynki z dwojgiem rodzeństwa dorastającej w czasach reżimu Franco. Ana doświadcza wielu okropnych rzeczy w swoim krótkim życiu. Większa część filmu składa się ze wspomnień i scen z wyobraźni Any. Powszechnie uważa się, że „Nakarmić Kruki“ jest analogią do sytuacji Hiszpanii. Ojciec ignoruje tradycyjne wartości (reżim Franco); matka jest śmiertelnie chorą "starą" Hiszpanią; babka reprezentuje pokolenie wciąż spoglądające wstecz; Ana i jej siostry reprezentują "nową" Hiszpanię dotkniętą przemocą i próbującą znaleźć sposób na stworzenie czegoś nowego.
Filmowi nieodłącznie towarzyszy piosenka Jeanette "Porque te vas".

Czarny kot biały kot Crna mačka, beli mačor (Black Cat, White Cat / Chat noir, chat blanc / Schwarze Katze, weißer Kater) (1998)
Reż. Emir Kusturica
Jest to komedia o charakterze bajki. Biedny, pechowiec i życiowy nieudacznik wdaje się dosyć ryzykowny interes ze znanym ze swojej bezwzględności, bardzo groźnym gangsterem. Jak to w życiu bywa facet zostaje oszukany i gangster żąda od niego spłacenia rzekomego długu. Gotowy jest go jednak umorzyć pod jednym warunkiem- nieszczęśnik musi namówić swojego 17-letniego syna do ożenku z karłowatą siostrą gangstera. Żadne z nich nie pali się do siebie i szukają wyjścia z tej sytuacji. Jak zakończy się ten szereg paradoksalnych zdarzeń?? Niesamowity film.

Gwiezdny pył (Stardust, 2007) reż. Matthew Vaughnn, powstały na podstawie powieści Neila Gaimana pt. "Gwiezdny pył".
Nie od dziś wiadomo, że człowieka najbardziej kusi to, co jest zakazane. Dla miłości wszystko jest możliwe, ale czy na pewno?
,,Gwiezdny pył" to historia o Tristanie Thornie, chłopaku o zdolnościach czarodziejskich, któremu najbardziej na świecie zależy na sercu pięknej Victorii. Pewnej nocy młodzieniec obiecuje swej narzeczonej gwiazdkę z nieba. Jednak, by ją zdobyć musi udać się do magicznej krainy elfów, wróżek i goblinów, z której nikt jeszcze nie powrócił. Bohater będzie musiał sobie zadać pytanie: jak wielka jest cena miłości i zastanowić się nad tym co jest dla niego najważniejsze. Okazuje się, że magiczny świat nie jest taki wspaniały jak mogłoby się wdawać.
To bajka, jakich niby wiele, ale mimo to inna.
"Pies może nauczyć małego chłopca wierności, wytrwałości oraz tego, żeby przed snem zakręcić się trzy razy w miejscu" - Robert Benchley
Awatar użytkownika
dorob62
Posty: 1729
Rejestracja: środa 15 paź 2008, 21:22
Gadu-Gadu: 7212705
Lokalizacja: Warszawa

Re: Nieco kultury czyli o filmie, muzyce, książkach, teatrze i..

Post autor: dorob62 »

Polowanie na Czerwony Październik
The Hunt for Red October
Reż. John McTiernan
Polowanie na Czerwony Październik – powieść Toma Clancy'ego z 1984 roku. Bardziej znana jest jej ekranizacja o tym samym tytule z 1990 roku. W filmie tym u boku Seana Connery'ego i Aleca Baldwina można zobaczyć wielu znanych aktorów. Najnowsza, radziecka, atomowa łódź podwodna pod dowództwem asa marynarki wojennej ZSRR - Marko Ramiusa wychodzi w swój dziewiczy rejs. Nie umyka to uwadze służb wywiadowczych USA i Wielkiej Brytanii. Kiedy okręt obiera kurs na wody kontrolowane przez siły NATO, rozpoczyna się wyścig z czasem i gra nerwów. Sowieci chcą za wszelką cenę nie dopuścić do przechwycenia najnowszej łodzi przez przeciwników. Ramius zamierza zdezerterować i unicestwić tym samym zamiary swoich władz o posiadaniu broni tak groźnej jak Czerwony Październik. Muzyka, której autorem jest Basil Poledouris, powszechnie uznawana jest za największy walor filmu.

I twoją matkę też
Y tu mamá también (And Your Mother Too / Et... ta mčre aussi !) (2001)
Reż. Alfonso Cuarón
Upalne meksykańskie wakacje. dwaj kumple, których dziewczyny wyjeżdżają w podróż po Włoszech, zostają sami .Kiedy nie trzeba chodzić do szkoły, można wreszcie robić to, na co najbardziej ma się ochotę - imprezki i panienki . Bohaterowie z zamiarem wyrwania kolejnej laski (atrakcyjniejszej, bo starszej) zabierają ją w podróż nad morze. Podróż trwa wiele dni, a zdarzenia, jakie będą podczas niej miały miejsce, przeprowadzą chłopaków na "męską stronę" bardzo szybko i brutalnie. Poznają nowe znaczenie słów "odpowiedzialność" czy "przyjaźń".
Zdaniem bostońskich krytyków to najlepszy zagraniczny film pokazywany w Stanach w 2005 roku.

Ballada o Narayamie
Narayama bushiko (Ballad of Narayama) (1983)
Reż. Shohei Imamura
Narayama to mała wioska położona w niedostępnych górach. Panuje tu odwieczna zasada, że każdy mieszkaniec wioski, który skończy 70 lat musi odejść w góry, aby umrzeć. Odmowa ściąga hańbę i pogardę na całą rodzinę odmawiającego. Stara Orin ma 69 lat. Tej zimy nadchodzi jej kolej. Przed odejściem chce się jednak upewnić, że jej najstarszy syn Tatsuhei znajdzie sobie żonę...
Film został nagrodzony Złotą Palmą na MFF w Cannes w 1983 roku.

NO I DOGONIŁAM KONKURS:) I znowu wracamy do róxnych dziedzin kultury:)
Jutro książka:)
"Pies może nauczyć małego chłopca wierności, wytrwałości oraz tego, żeby przed snem zakręcić się trzy razy w miejscu" - Robert Benchley
Awatar użytkownika
dorob62
Posty: 1729
Rejestracja: środa 15 paź 2008, 21:22
Gadu-Gadu: 7212705
Lokalizacja: Warszawa

Re: Nieco kultury czyli o filmie, muzyce, książkach, teatrze i..

Post autor: dorob62 »

OPERETKA
Właśnie wróciłam z Sali Kongresowej PKiN gdzie obejrzałam przedstawienie:„Hrabina Marica”.
Ta operetka (1924) Emmericha Kálmán to jedna z ostatnich wielkich, klasycznych operetek. Nazywana jest także najbardziej „węgierską” z operetek, gdyż kompozytor po mistrzowsku wykorzystał w niej melodie i tańce swojej ojczyzny-Węgier.
Ta pełna perypetii komedia jak zawsze zachwyca cygańską magią, węgierskim temperamentem i wspaniałą muzyką – ognistymi czardaszami, cygańskimi pieśniami i melodyjnymi szlagierowymi piosenkami (m.in. „Gdzie mieszka miłość?”,” Ach, jedź do Varasdin”, „Graj Cyganie!”). Szereg zabawnych, romansowych perypetii wiedzie do szczęśliwego finału, który przynosi wyjaśnienie wszystkich nieporozumień i zwycięstwo miłości. Wśród artystów, oprócz młodych, wschodzących gwiazd polskiej wokalistyki – pojawili się wybitni aktorzy dramatyczni – Anna Seniuk, Wojciech Pokora, Bohdan Łazuka, Andrzej Kopiczyński i gościnnie Grażyna Szapołowska.
Reżyserowała sama Marta Meszaros a partie skrzypcowe grał rewelacyjnie Vadim Brodski (dziś ze złamaną nogą - grał siedząc na wózku inwalidzkim).
Spędziłam fajny wieczór....
"Pies może nauczyć małego chłopca wierności, wytrwałości oraz tego, żeby przed snem zakręcić się trzy razy w miejscu" - Robert Benchley
Awatar użytkownika
dorob62
Posty: 1729
Rejestracja: środa 15 paź 2008, 21:22
Gadu-Gadu: 7212705
Lokalizacja: Warszawa

Re: Nieco kultury czyli o filmie, muzyce, książkach, teatrze i..

Post autor: dorob62 »

Z okazji Walentynek film o miłości:)

Jagodowa miłość
My Blueberry Nights (2007)
reżyseria Kar Wai Wong
Wong Kar-Wai to jeden z największych współczesnych reżyserów kina. Jest wirtuozem ekranowych uczuć, geniuszem w pisaniu filmowych sonetów miłosnych.
Spośród trzech nowelek, które składają się na "Jagodową miłość", najlepiej udała się trzecia.
Największym atutem "Jagodowej miłości" jest znakomita ścieżka dźwiękowa. Brak słów na oddanie tego, jak genialnie współpracuje ona z obrazem i grą aktorską, tworząc misterną sieć uczuć. Wong Kar-Wai, który zawsze miał niezłe ucho do wyławiania ciekawych kawałków muzycznych, tym razem przeszedł samego siebie. Norah Jones to strzał w dziesiątkę, jej piosenek można słuchać na okrągło. Jeśli chcecie doświadczyć chwili czystego, nieskrępowanego szczęścia, to po prostu musicie pójść do kina i wsłuchać się w tę muzykę. Satysfakcja gwarantowana
. /za onet/
"Pies może nauczyć małego chłopca wierności, wytrwałości oraz tego, żeby przed snem zakręcić się trzy razy w miejscu" - Robert Benchley
ODPOWIEDZ