W między czasie robimy wywar z kurczaczka lub indyka. Ja najczęściej biorę szyje indycze, ale może być zwykły knorr. Nie za dużo, tak żeby zupa nie była za wodnista. Mięsa mało albo wcale, bo smak zepsuje. Do wywaru wrzucamy cebulę. Ja podsmażam po trochu, bo nie mam dużej patelni. Można dodać do wywaru marchewkę lub inne badziewie, ale nie dużo, bo też może zmienić smak. Wszystko podgotowujemy chwilę. Potem miksujemy blenderem. Jeśli zupa jest za rzadka, to można ją podgotować dłużej i odparować. Ja lubię gęstą, na ostro z dużą ilością pieprzu. Wlewam do miseczek. Zasypuje tartym żółtym serem, tak żeby się ciągnął przy jedzeniu. Dodaje grzanki, ale po trochu, bo lubię jak są chrupiące, a nie rozmoczone w zupie. Polecam. Dobra raczej zimą, bo rozgrzewa.
Pozdrawiam Kasia
zacieniony, z lekkim przewiewem...zjedliśmy prawie cały gar 
) to mistrzostwo świata 
albo za grube albo robią się sztywne no nie mam mocy 
a jak jakiś się nie uda to tylko dlatego, że sępiące ogry wymodliły to śliniąc się pod kuchnią