Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Marta A pisze: Zdecydowanie pragnę podkreślić, ze suki, które widziałeś na targach nie są typowymi przedstawicielkami rasy, jeśli mówimy o temperamencie! Tu się chyba wszyscy zgodzą? Może nawet Sławek

Czy ja wiem czy one nie są typowe jeżeli chodzi o temperament . Faktem jest że jedna z nich bardzo lubi imprezy typu dużo rąk do głaskania i smaczków do wyżebrania . Druga już taka chętna nie jest.
Widziane poza "naturalnym" środowiskiem jak dom, spacerki, urlopy (w lesie ) mogą pozostawić trochę mylne wrażenie.
Iza

To ja też jeszcze dodam, chociaż pytający chyba już stracił zainteresowanie Można nauczyć ogara, że nie wolno skakać na drzwi. Da się. Potrzebna jest tylko konsekwencja.

AsMa pisze:..., chociaż pytający chyba już stracił zainteresowanie ...

rafkow,
to przez Ciebie, po co wstawiałeś takie drastyczne zdjęcia!

BasiaM pisze:Witaj,
Jak tak czytam to od razu przypomina mi się pewna historia sąsiadki ... jej wnuczka chciała koniecznie mieć pieska, więc ojciec wnuczki kupił jej legowisko, smycz, karmę i szczeniaka .... pluszowego.
Przez tydzień miała opiekować się nim jak prawdziwym psem. Wychodzić na spacery kilka razy dziennie, karmić itd ... wytrzymała dwa dni.
Pies nie pojawił się w tym domu, temat zniknął z tapety

Uważam, że wyprowadzanie pluszowego psa nie ma żadnego przełożenia na opiekę nad prawdziwym. Podobnie jak kupowanie dziecku które chce psa chomika . Z pluszowym psem nie można się pobawić, nie można nawiązać więzi, nauczyć sztuczek itp. My byłyśmy w idealnej sytuacji bo jak Kuba zapragnął psa to musiał zajmować się jednym z naszych.

hania pisze:

BasiaM pisze:Witaj,
Jak tak czytam to od razu przypomina mi się pewna historia sąsiadki ... jej wnuczka chciała koniecznie mieć pieska, więc ojciec wnuczki kupił jej legowisko, smycz, karmę i szczeniaka .... pluszowego.
Przez tydzień miała opiekować się nim jak prawdziwym psem. Wychodzić na spacery kilka razy dziennie, karmić itd ... wytrzymała dwa dni.
Pies nie pojawił się w tym domu, temat zniknął z tapety

Uważam, że wyprowadzanie pluszowego psa nie ma żadnego przełożenia na opiekę nad prawdziwym. Podobnie jak kupowanie dziecku które chce psa chomika . Z pluszowym psem nie można się pobawić, nie można nawiązać więzi, nauczyć sztuczek itp. My byłyśmy w idealnej sytuacji bo jak Kuba zapragnął psa to musiał zajmować się jednym z naszych.

Tak, ale chodziło tu o kaprys dziecka i miało udowodnić, ze się nie zniechęci przy obowiązkach - choć i tu pewnika nie ma
W każdym razie uważam, że facet miał fajny pomysł z pluszakiem a nie z prezentem - kaprysem w postaci słodkiego pieska, które za chwilę wylądowałoby w schronie albo nie wiadomo gdzie

BasiaM pisze: W każdym razie uważam, że facet miał fajny pomysł z pluszakiem a nie z prezentem - kaprysem w postaci słodkiego pieska, które za chwilę wylądowałoby w schronie albo nie wiadomo gdzie

Oczywiście, że nie promuję kupowania pieska bo to jest chwilowy kaprys dziecka. Ale opieka nad pluszowym psem nijak sie ma do opieki nad prawdziwym i do tego jest bez sensu i celu. A dzieci takie rzeczy czują. Dla mnie sensowniej by było gdyby dziecko miało np wynosic śmieci czy odkurzać - bo to jest działanie celowe, którego efekty widzi.

Słuchajcie, po tych wszystkich wpisach to chyba trzeba zmienić tytuł wątku na niezdecydowany A może nie...Może pasuje tylko w innym sensie

U mojej szwagierki też miał być pluszowy piesek. Budzili biedne dziecko w 6 rano codziennie i kazali wstawać. Dziecko w końcu zwątpiło. Jednak pieska kupili i teraz nie dość, że tata wstaje z pieskiem rano to jeszcze jeździ z nim na treningi agility, biega po lesie i chodzi na szkolenia. A dziecku i tak został pluszak.

Dla mnie nieporozumieniem jest powierzanie opieki nad psem dziecku. W sensie brania pełnej odpowiedzialności za dobrostan zwierzaka. I zgadzam się, ze pluszowym się zajmować to trochę bez sensu. Ok, włączać w opiekę, dokładać obowiązki ale dziecko samo za siebie nie odpowiada. To dorosły jest odpowiedzialny, i za dziecko i za zwierzęta jakie bierze pod swój dach.

A ja może z innej beczki. Zanim kupisz, czy adoptujesz psa najlepiej zadać sobie parę pytań:
Jak lubię spędzać swój wolny czas?
Jakich zachowań od psa oczekuję, a jakie mnie denerwują?
Ile dłuższych spacerów w tygodniu mogę psu zaoferować?
Jakie jest moje podejście do czystości i porządku w mieszkaniu?
Czy miewam dużo gości- czy przychodzą do mnie obcy czy rodzina, wiodę życie towarzyskie w domu?

Pewnie domyślasz się, do czego służą te pytania.
Ogar to świetny pies, ale nie dla każdego - tak jak nie dla każdego jest husky czy york albo kaukaz.
Jeśli chodzi o potrzebę ruchu, to ogar nie musi biegać, jest raczej typem wąchacza- spacerowicza (więc dla pasjonatów zaprzęgów, agility, czy canicrossu się nie nada), ale niezmiernie cieszy się możliwością buszowania po łąkach i zaroślach oraz (niestety) babrania się we wszelkich śmierdzielstwach. Jeden plus, że z większych kawałków brudu zdąży się wytrzepać przed powrotem do domu

Jakie typy temperamentu psiego lubisz? Czy chcesz, żeby pies się pilnował i był zapatrzony w Ciebie, tylko czekał na komendę? Czy może masz swoją strefę komfortu i nie chcesz, żeby pies był non stop pod nogami, wymagał rzucania zabawek i uwagi? Ogar nie jest tym pierwszym typem. Nie jest niczym labek czy ON, które chcą się panu przypodobać - większość nie zwróci na człowieka uwagi na dworze, jeśli nie ma się czegoś smakowitego na podorędziu. Ale za to można podziwiać jego dostojeństwo wymieszane napadami szaleństwa Z drugiej strony większość ogarów dąży do polizania swoich człowieków po twarzy, spania w łóżku, opierania głowy (zaślinionej również) o pańskie kolana.
Ogar jest bardzo inteligentny, ale samodzielny - czyli rozważa, czy opłaca mu się wykonać dane polecenie, nudzi się powtarzaniem tych samych czynności i nie obawia się pozostawić przerażonego opiekuna na łące, gdy pobiegnie sprawdzić, co jest za wzgórzem...

Jak już poprzednicy pisali, ogar wymaga spacerów, stymulacji węchowej (czyli nie codziennie w to samo miejsce, nie tylko na siku i kupkę), zabaw, kontaktu z przyrodą. My mieszkamy w Głogowie - nie jest to jakieś wielkie miasto, ale mimo że moja sucz mała jak na współczesne ogary, to ludzie potrafią się krzywo patrzeć jak idę z nią po parku czy przez centrum (że niby taki duży pies, że w bloku, że może być groźna).

Jeśli chodzi o sierść, to podobno ogary linieją cały czas i te ich kłaki są trudne do usuwania z tkanin - moja tam jakoś bardziej od kundla nie linieje (nadal to jego białe kłaki są na ubraniach i w jedzeniu choć kot stara się mu dorównać). Niestety jeśli chodzi o ślinienie, to sporo znajomych ma z tym straszny problem, a faktycznie pies gdy tylko się podekscytuje (czyli jak się cieszy na gości, jak widzi jedzenie i ma na nie smaka, jak się bawi) to się ślini, a że ma zwisające fafle (swoją drogą urocze, więc te bez fafli mnie się nie podobają ) to powstaje glut - który jest zamaszystym ruchem głowy roztrzepywany po okolicy lub zostawiany na wyjściowych ciuchach.

Jeśli chodzi o gości, to ogary są raczej przyjacielskie, ale nie dadzą sobie w kaszę dmuchać i próby spoufalania bez przywitania mogą być powodem do ostrzegawczego szczeku (a głos mają potężny). Nie są to typowo obronne psy i raczej złodzieja powitają z zaciekawieniem, ale bez właściwej socjalizacji mogą się wystraszyć nietypowego gościa i nie być przyjazne. Dziś sympatyczny pan policjant zatrzymał mnie do kontroli drogowej, a moja sucz uznała, że nie jest dobrze, by obcy facet pchał się z łapami do okna jej pańci i bardzo wymownie dała panu do zrozumienia, że nie jest mile widziany w aucie Moja sucz nie jest bezwzględnie przyjaznym psem, nie pozwoli skrzywdzić ani mnie, ani swojego psiego brata (nie raz ratowała gamonia, gdy ten - nie umiejąc czytać psich sygnałów- naruszył przestrzeń osobistą jakiegoś psa), nie zaatakuje sama, ale podejrzewam, że nie będzie dłużna, gdy pies do niej z zębami skoczy. Ja mam tego świadomość i wpuszczając inkasentów, w tłumie ludzi czy właśnie podczas spotkań typu: zapytanie o drogę, impreza rodzinna, noclegi w pensjonatach - muszę poinstruować psa, czego od niego oczekuję, bo mogłoby się zrobić nieprzyjemnie. No i większość gości ma problem z tym, że pies się ślini (do czego zwykle sami go uprzednio prowokują, niestety).