Ruta z Gończaków

[inodi]

Eni
Angelika
Dzięki, pocieszyłyście mnie
A tymczasem dzisiaj w psim przedszkolu usłyszałam od prowadzącej m.in (dzisiaj miałyśmy z nią kontakt po raz pierwszy):
"to nikt pani nie powiedział, że ogary powinno się kupować przynajmniej dwa? Jeden ogar może się źle chować" - no wiem, że ogary to najlepiej sforami, ale o tym, żeby na start koniecznie dwójkę, to naprawdę się nie spotkałam z taką opinią Ciekawa jestem czy mając min. dwa psy zaobserwowaliście różnice w tym jak się chowały, wynikające właśnie z tego że pierwszy był sam a ten drugi miał już towarzystwo?
"szczeniaki ogara bardzo często są lękowe" - to na nasze akcje "a psów to ja się boję". Trochę się zdziwiła jak się okazało, że Rucie po paru minutach oswajania się z przeszkodami najbardziej spodobał się tunel, a na koniec godzinnego spotkania dwa szczeniaki wydawały się już interesujące.
Stanęło na tym, że w przedszkolu skupiamy się na nauce olewania innych psów (które na start ją przestraszają) i ludzi (każdy jest obiektem wybuchów entuzjazmu).
W tym przedszkolu pasuje nam tylko jeden termin tygodniowo a i to nie zawsze, więc tak sobie myślę żeby jeszcze jakieś inne przedszkole namierzyć i chodzić do obu.

[Angelika]

Ja mogę znow pocieszyć. Czesna jest jedynaczką i też na początku bała się panicznie innych psów Szkolenie nam pomogło bardzo, ale mieliśmy na nim chwile na zabawę i psie kontakty a najbardziej wg mnie to znalezienie psiego towarzysza na spacery ja chodziłam z nią do sasiadów czy może z ich psiakami się pobawić, a może na spacer razem itp. Dajcie jej czas i dostęp do innych psów, przemyśli, zastanowi się i nagle strach przeminie Może macie w okolicy jakieś ogarki? My chyba mieszkamy za daleko na wspolny spacer

[miszakai]

A tymczasem dzisiaj w psim przedszkolu usłyszałam od prowadzącej m.in (dzisiaj miałyśmy z nią kontakt po raz pierwszy):
"to nikt pani nie powiedział, że ogary powinno się kupować przynajmniej dwa? Jeden ogar może się źle chować" - no wiem, że ogary to najlepiej sforami, ale o tym, żeby na start koniecznie dwójkę, to naprawdę się nie spotkałam z taką opinią Ciekawa jestem czy mając min. dwa psy zaobserwowaliście różnice w tym jak się chowały, wynikające właśnie z tego że pierwszy był sam a ten drugi miał już towarzystwo?

Myślę, że te opinie pań przedszkolanek trochę przesadzone Nie zgadzam się, żeby na raz brać dwa szczeniaki. Trudniej wtedy o stworzenie więzi z człowiekiem i posłuszeństwo. Co innego mały ogar do dorosłego ale tu też. Mając ponad 5 lat jedną ogarkę i potem drugi pies i w końcu Krajka - jej córka zostawiona w hodowli - wcale najstarszej do szczęścia potrzebne nie były tak do końca Co innego te od małego chowane z resztą stada. Krajka jest bardzo związana z matką i myślę, że jak nagle zostałaby sama bardzo by tęskniła. Ale najstarsza długo jedynaczka Cyga mam coraz częściej wrażenie, że szczęśliwsza byłaby tylko z ludzką rodziną.

A Ruta śliczna i linię ma w sam raz

[inodi]

Ja mogę znow pocieszyć. Czesna jest jedynaczką i też na początku bała się panicznie innych psów Szkolenie nam pomogło bardzo, ale mieliśmy na nim chwile na zabawę i psie kontakty a najbardziej wg mnie to znalezienie psiego towarzysza na spacery

Uff czyli jest dla nas nadzieja Dzięki! Sąsiedzkiego psiaka na spacery mamy (niestety nie zawsze bo czasem nie możemy się z sąsiadką zgrać czasowo), ale to nie zmniejszyło jej lęku wobec spotykanych przypadkowo psów. Z sąsiadem się oswoiła na swoich warunkach i kocha go bardzo . Ale! Nasza wetka zaproponowała socjalizację w gabinecie, byłyśmy jak do tej pory 2 razy i zamierzam kontynuować, bo zauważam drobne różnice w zachowaniu Ruty.

[Angelika]

Super pomysł wetki zabierajcie ją jak najczęściej w nowe miejsca, do sklepu, restauracji - gdzie mogą psiaki wchodzic, stacja kolejowa (ja to zaniedbałam, bo byłam z Czesną raz jak miała 4 miesiące i się nie bała, a teraz cóż nie jest zachwycona jak chodzimy po peronie i nadjezdzaja pociagowe potwory ale będziemy nad tym pracować). Niech teraz jak najwięcej zobaczy, zaakceptuje, przemyśli - socjalizacja to podstawa Pozdrawiamy Was z Czesną

[Ania W]

"to nikt pani nie powiedział, że ogary powinno się kupować przynajmniej dwa? Jeden ogar może się źle chować" .

A to nowa teoria Ciekawe czy są na to jakieś badania...no chyba, że amerykańskich naukowców

TEORETYCZNIE to każdy pies (biorąc pod uwagę, że to bardzo stadne zwierzęta) powinien być brany "przynajmniej dwa". Owszem fajnie , jak pies ma innego psiego kumpla, bo to jednak inna forma kontaktu niż z człowiekiem ale bez przesady. Łoza 7 lat była sama - nie zauważyłam jakiś problemów czy "złego chowania się". Z Orawą świetnie się dogadała ale ponieważ od początku uczyłam, że każda z nich może i musi czasami funkcjonować indywidualnie obydwie odnajdują się w różnych sytuacjach w pojedynkę. Bard na początku bardzo bał się spacerów, jak już opadły mi ręce i straciłam wszelkie możliwości zachęty to ciągnęłam na skwerek szczeniaka, który wyglądał jak obraz nędzy i rozpaczy...ale potem szybko się przekonał i wszystkie spacery były super Łoza jeżeli chodzi o otoczenie łyka wszystko, Orawa potrafi się zafiksować na czymś co ją zaintryguje. Każde inne.
Zdecydowanie pomyłką dla mnie jest branie dwóch szczeniaków na raz...no a jak nie na raz to zawsze któryś będzie najpierw ten jeden
Co do relacji z innymi psami to faktycznie zdarza się, że dość często obserwuję dystans u małych ogarków, nie zawsze jest to lęk, ale moim zdaniem są mniej przebojowe niż wiele innych ras. Nie umiem powiedzieć z czego to wynika. Jak to było z Bardem nie bardzo pamiętam. Łoza była trochę mało pewna siebie, Umyk nie miał problemów ale Orawa w przedszkolu skupiała się na roli dyżurnego (sprzątała teren ), mniej na zabawie z innymi szczeniakami.

Ja bym na waszym miejscu starała się zapewnić małej socjalizację, ale też bez jakiegoś strasznego parcia na zapewnienie jej maksymalnej ilości bodźców w krótkim czasie. Z wielu rzeczy pewnie wyrośnie...

No i fajne psie kontakty, spacery, zabawę ale z takimi psami, żeby za mocno jej nie gnębiły.

A jeżeli chodzi o wagę to nie wygląda na chudzinkę. Nie jest kluską ale przecież nie musi Tym bardziej, że mając dostęp do jedzenia (jak mówicie) niekoniecznie się na nie rzuca

[Ula]

Ślicznota - waga jak najbardziej ok - tak w sam raz !!! tak trzymać

[inodi]

"to nikt pani nie powiedział, że ogary powinno się kupować przynajmniej dwa? Jeden ogar może się źle chować" .

A to nowa teoria Ciekawe czy są na to jakieś badania...no chyba, że amerykańskich naukowców

Też mnie kobita zaskoczyła takim podejściem... Dzięki za obszerny i ciekawy wpis.

Minęło trochę czasu i coraz wyraźniej widzę, jak to się wszystko potrafi zmieniać szybko. Psica rośnie, z jednych akcji wyrasta, inne się pojawiają albo po prostu wracają jeżeli nie ma z jakimś bodźcem dłużej do czynienia, to się uwrażliwia jakby na nowo. Wyluzowała się na ruchliwej ulicy, to akurat zaczęliśmy intensywnie łazić po polach i ćwiczyć przywołanie i gwizdek, wróciliśmy na ulice i się okazało, że samochody znowu brzmią przerażająco. Można oczopląsu dostać i białego szumu od prób zapewnienia zrównoważonej socjalizacji bez przeginania w żadną stronę Ostatnio mamy wzmożony bunt przeciwko szelkom - wydaje mi się że to kwestia wkładania ich przez głowę Rutę dyskomfortuje. Planowałam zamówić Hifica szytego na miarę, ale do pełnych wymiarów to trochę jej jeszcze brakuje i warto by chyba poczekać i kupić stałe szelki bez tych klamerek do regulowania. Dziś w odpowiedzi na opór szelkowy zapięłam ją na obrożę i musiałam iść uważnie żeby mi z niej nie wylazła - łeb ma coś "mały" w stosunku do karczycha i nową obrożę o jedną dziurkę za dużą.

No i 21 stycznia, tj. wczoraj Ruta skończyła 6 miesięcy. Waży 25 kilo, w klacie ma 72 cm, w talii 55 (po ostatnich moich schizach, że za chuda przy wymianie zębów dogadzałam jej mocno szpikowymi kośćmi i w rezultacie dostałam opiernicz od weterynarki, że piesówka 2 kilo za ciężka ) Teraz walczymy o unormowanie żarcia bez super tłustych dodatków, gotuję jej tylko w łikendy i to chudziutko...a takie pyszne szpondry z chrzęścią mam dla niej zamrożone, serce się kraje

Treningowo. Mam problem z ogarnięciem: jak psa nauczyć odróżniać, że linka to jest luźne ganianie a smycz to przy nodze - zaś dziadyga ciągnąć zaczęła - komendę "do nogi" chyba se popsułam, podbiega do nogi na chwilę żeby zgarnąć smaka lub głacha i drze na nowo do przodu . Wniosek chyba taki, że muszę zrównoważyć ilość spacerów po polach i lasach z tymi na smyczy i ulicami miasta.

Co do kontaktów z innymi psami, poprawiło się, ale... w sytuacji kiedy obcy pies dochodzi do niej znienacka i bardzo pewnie, jest przestraszona, ogon pod siebie, przykuc, kłapanie dziobem w powietrzu - nie warczy. Ostatnio tak jej tropem doszedł nas nowofunland 9letni, 65 kilo żywej wagi - dobrze że niewzruszony i nieagresywny. Oczywiście po wstępnym "powitaniu" wzięłam Rutę i poszłam do właściciela, który z zadyszką swojego psa gonił. Zrobiliśmy kawałek spaceru wspólnie żeby Ruta nie została z tą schizą. Nie do końca, ale się wyluzowała, mało tego od tego dnia - chyba po pooglądaniu sobie tamtego psa jak luzem lata, zaczęła wreszcie odchodzić ode mnie dalej niż na zasięg linki .

I zdecydowanie - jeżeli może się przywitać z obcym psem na swoich zasadach, jest ok. 5 minut obserwacji, obwąchiwania i ogon lata. Brakuje jej wyczucia jeżeli chodzi o mniejsze psy.

Poza tym? Ruta jest fabryką gluta na 4 łapach i wykazuje entuzjazm w kierunku tarzactwa (test wykonany przy użyciu szprotki wędzonej podanej do ryjka - psica teatralnym gestem rzuciła rybę na podłogę po czym, jeszcze teatralniej, rzuciła się na nią celem zaśmierdnięcia...tylko moja nadludzka zręczność nas ocaliła)

Kurde no fajna jest normalnie
Fot kilka, najpierw z grudnia okołoświątecznie i z teraz.

[ania N]

Kurde no fajna jest normalnie

i za to właśnie się kocha ogarki

Śliczna sunia rośnie a z psami będzie miała inne relacje jak starsza będzie i się pewniej poczuje.

[miszakai]

ślicznie rośnie