Zgodnie z sugestia aganowaczek;) postanowilam zalozyc Irie bloga, na ktorym do woli bede mogla wstawiac zdjecia, dokumentujac rownoczesnie jej dorastanie. Docelowo idealnie byloby miec przekroj przez caly okres jej psiego zycia - na razie checi sa, jak bedzie dalej - czas pokaze.
Irie ma obecnie prawie 7 m-cy (rety, jaka ona juz duza!!) I przyjechala do nas az spod Czestochowy. Tzn dokladniej ujmujac to my zapuscilismy sie na poludnie Polski specjalnie po nia. I nie zalujemy. Juz od poczatku hodowla bardzo nam sie spodobala, kontakt z hodowczynia;), podejscie do pieskow, no po prostu plena profeska.
Irie od poczatku nas zauroczyla, odliczalismy dni do przyjecia jej do naszej dwuosobowej rodziny. No I stalo sie. Poczatki nie byly latwe, przez pierwsze dni uczylismy sie siebie, nieprzespane noce, hektolitry siuskow I tony tego drugiego.
Potem pierwsze wyjscia z domu. Poczatkowo po pol godziny, potem na dluzej. Po zaledwie dwoch dniach I wlaczonym radio udalo sie. Irie chodzila takze do psiego przedszkola, gdzie mogla do woli integrowac sie z innymi szczeniakami. Dodatkowo zaczelismy pierwsza nauke podstawowych komend. Teraz przed name szkolenie z prawdziwego zdarzenia, ale to dopiero od maja. Tak naprawde juz nie mozemy sie tego doczekac, poniewaz Irie, tak jak wiekszosc psow w jej wieku zaczynac ustalac swoje miejsce w stadzie. Jest niepokorna, zawzieta I zaczepna, ale przy tym urocza. No ma charakterek. Na spacerach objawia sie to np uciekaniem w przeciwna strone po komendzie 'do mnie'. Moglabym stac tam z kielbasa krakowska, ale inny piesek bedzie zawsze wieksza I najlepsza atrakcja. To wszystko trzeba naprostowac, a dodam, ze raczej oboje z mezem nalezymy do osob konsekwentnych, bardziej w kierunku 'twardej reki'. No ok, moze ja ciut bardziej:P Ale tez nagradzam I sie bawie, zeby nie bylo.
Rozpisalam sie tu bardzo, wiec zeby zostawic cos na potem, wrzuce teraz aktualne zdjecie naszego gryzonia (ostatnio zaczela demolowac mieszkanie... ale juz pracujemy nad tym), a potem wroce do jej pierwszych miesiecy:)
Pozdrawiam serdecznie!!
Liczę na zdjęcia, opisy z życia wnusi, opisy ze szkolenia - tu trzymam mocno kciuki, aby mała pannica-złośnica szybciutko nauczyła się zasad wspólnego życia 
Chyba odetchnęliście z ulgą ? 
